Πανελλήνια Σοσιαλιστική Κλεπτοκρατία

Posted on 06/07/2011 by overdisinformation

Ή αλλοιώς, PASOK: Pan Hellenic Socialist Kleptocrats.
Μετάφραση του άρθρου του James Petras με ημερομηνία 5 Ιουλίου, από εδώ http://petras.lahaine.org/?p=1866

«Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είναι πουλημένος, είναι νοικιασμένος. Πουλάει δημόσιες επιχειρήσεις στις πολυεθνικές. Μειώνει τους φόρους, τις συντάξεις και αυξάνει την ανεργία κατά τις επιταγές του ΔΝΤ.Παραδίδει τον δημόσιο πλούτο στις ευρωπαϊκές τράπεζες. Υποστηρίζει τον πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Λιβύης. Προστάζει το ελληνικό Λιμενικό Σώμα να επιβάλλει τον αποκλεισμό του Νετανιάχου στη Γάζα.»

Σύμφωνα με έναν διαδηλωτή στην πλατεία Συντάγματος, Αθήνα, 3 Ιουλίου 2011
  
Εισαγωγή
Μία αυτοαποκαλούμενη ‘σοσιαλιστική’ κυβέρνηση στην Ελλάδα επιβάλλει με κάλπες και με γκλομπ τις πλέον εκταταμένες ανατροπές σε μισθούς, συντάξεις, δουλειές, εκπαίδευση, υγεία και φορολογία στην ιστορία της Δυτικής Ευρώπης.
 Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ) έχει έχει ολοκληρωτικά εγκαταλείψει οποιαδήποτε προσποίηση οτι πρόκειται για μια κυρίαρχη κυβέρνηση, παραδίδοντας την τωρινή και μελλοντική, μακροπρόθεσμη και βραχυπρόθεσμη χάραξη πολιτικής στους Ευρωπαίους Κεντρικούς Τραπεζίτες, το ΔΝΤ και στην εξουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης/Γερμανίας/Γαλλίας. Το αποκαλούμενο πρόγραμμα ‘λιτότητας’ περιλαμβάνει τη λεηλασία και τη δημοπράτηση όλων των στρατηγικών προσοδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων καθώς και μεγάλων εκτάσεων δημόσιας γης που περιλαμβάνει ιστορικές τοποθεσίες και τόπους αναψυχής.   
 Ποτέ κανένα καθεστώς, σοσιαλιστικό ή μη, δεν επανέφερε τόσο απροκάλυπτα και βάναυσα μια ανεξάρτητη χώρα σε μια καθαρή μορφή αποικιοκρατικού ελέγχου.

Ο κοινοβουλευτικός δρόμος προς την αποικιακή λεηλασία
Το Μεγάλο Βήμα προς τα εμπρός της Ελλάδας έλαβε χώρα υπό την ηγεσία ενός ‘σοσιαλιστή’ Πρωθυπουργού (Γιώργος Παπανδρέου) υποστηριζόμενου από την τεράστια πλειοψηφία (97%) των ‘σοσιαλιστών’ βουλευτών και από ολόκληρο το ‘σοσιαλιστικό’ υπουργικό συμβούλιο, με λιγότερες αποστασίες από 4%.

Καθώς η βουλή συζητά και ψηφίζει για να υποβαθμίσει την κυριαρχία της χώρας και να υποβαθμίσει το λαό, εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλώνουν στους δρόμους και τις πλατείες. Οι εκλεγμένοι ηγέτες και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ αγνοούν ολοκληρωτικά τις διαδηλώσεις, δίνοντας βάση μόνο στις οδηγίες του Πρωθυπουργού και των διορισμένων κομματικών του αφεντικών. Η κοινοβουλευτική πολιτική είναι σαφώς αποκομμένη από το λαό που υποτίθεται αντιπροσωπεύει.

Τί είδους κυβέρνηση είναι ικανή για μια τόσο σφοδρή αποκήρυξη της λαϊκής θέλησης? Τί είδους υπουργοί είναι ικανοί για μια τέτοια συστηματική κατακρήμνιση του βιοτικού επιπέδου τα τελευτία τρία χρόνια αλλά και για τα επόμενα δέκα?
Το ΠΑΣΟΚ ήταν πάντα ένα πελατειακό κόμμα – κι όχι ένα κόμμα προγραμματικών αλλαγών.

Το ΠΑΣΟΚ, από την πρώτη του εκλογική νίκη το 1981, πρόσφερε δουλειές στο δημόσιο τομέα, δάνεια και ρουσφέτια στην εκλογική του πελατεία. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 οι προστιθέμενοι νέοι δημόσιοι υπάλληλοι αποσκοπούσαν φαινομενικά στην εφαρμογή των κοινωνικο-οικονομικών μεταρρυθμίσεων, τις οποίες σαμποτάριζαν οι δεξιοί γραφειοκράτες του δημοσίου. Αλλά καθώς η ορμή των ‘μεταρρυθμίσεων’ άρχιζε να σβήνει, οι διορισμοί συνέχισαν να πολλαπλασιάζονται, σαν μέρος μιας διαδικασίας δημιουργίας μιας εκτεταμένης εκλογικής κομματικής μηχανής.

Χιλιάδες υποαπασχολούμενοι απόφοιτοι πανεπιστημείου με οργανωτικές ικανότητες γέμιζαν τα κομματικά γραφεία και με το χρόνο εξασφάλισαν μια μόνιμη θέση στην πληθωρική δημόσια γραφειοκρατία. Συνεισέφεραν στο να εξασφαλίζουν ψήφους για τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας τις πρακτικές του δεξιού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Ο δημόσιος τομέας κατέστη το κυριότερο γραφείο ευρέσεως εργασίας για διάφορους λόγους: Οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι διατηρούσαν ‘πολλαπλές εργασίες’, μερικοί μέχρι και τέσσερις ή πέντε, όπως η αυτοαπασχόληση ή δουλειές στον τομέα της παραοικονομίας. Δεύτερον, ο αποκαλούμενος ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα ποτέ δεν ανέπτυξε τη δυνατότητα να επεκταθεί, να επενδύσει, να καινοτομήσει, να εφαρμόσει νέες τεχνολογίες, να ανταγωνιστεί και να δημιουργήσει νέες αγορές. Οι περισσότεροι κυρίαρχοι έλληνες επιχειρηματίες ήταν εξαρτημένοι από πολιτικούς δεσμούς με το κυβερνητικό κόμμα ώστε να εξασφαλίζουν δάνεια για σχέδια που ποτέ δεν υλοποιήθηκαν, πόρους που χρησιμοποίησαν για να εισάγουν κεφαλαιακά προϊόντα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και δάνεια για να εισάγουν καταναλωτικά αγαθά.

Η είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρέσχε στο ΠΑΣΟΚ και στη Δεξιά τεράστιες μετακινήσεις κεφαλαίου και δάνεια υποτίθεται για να ‘εκσυγχρονίσουν’ την οικονομία και να την καταστήσουν ανταγωνιστική. Σε αντάλλαγμα η Ελλάδα μείωσε τους δασμολογικούς φραγμούς και τα προϊόντα της ΕΕ πλημμύρισαν την τοπική αγορά. Τα κεφάλαια της ΕΕ χρηματοδότησαν τον πελατειακό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις δανείστηκαν πόρους από την ΕΕ και έδιναν μίζες στο κράτος, με τη συνέργεια πολιτικών.

Επαγγελματίες και η μεσαία τάξη εξασφάλισαν εύκολο ρευστό για την αγορά ακριβών εισαγόμενων. Οι καθεστωτικοί οικονομολόγοι και πολιτικοί ‘μαγείρευαν τα βιβλία’, εμφανίζοντας θετική ανάπτυξη και αποκρύβοντας τα τρωτά. Όλα ήταν υποθηκευμένα. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες μάζευαν τους τόκους. Οι δυτικοευρωπαίοι κατασκευαστές εξήγαγαν καταναλωτικά αγαθά. Σύμφωνα με ειδικούς, η Ελλάδα είχε ‘ενσωματωθεί’ στην Ευρωπαϊκή Ένωση…δυστυχώς στη βάση του να καθίσταται όσο πιο ανόμοια γίνεται απ’ότι οι κυρίαρχοι εταίροι της.

Το ΠΑΣΟΚ χτίστηκε γύρω από μια ελίτ και ένα μαζικό σώμα ψηφοφόρων που ποτέ δεν πλήρωνε φόρους αλλά απομυζούσε και ήταν εξαρτημένο από κρατικές απολαβές. Δισεκατομμυριούχοι εφοπλιστές απέφευγαν τους φόρους καθώς επιχειρούσαν υπό ξένες σημαίες (Παναμάς) αλλά συμφωνούσαν να προσλαμβάνουν έλληνες καπετάνιους και να συνεισφέρουν στα κομματικά ταμεία. Επαγγελματίες, δικηγόροι, γιατροί και αρχιτέκονες δήλωναν ελάχιστα ως εισόδημα, λαμβάνοντας αμοιβές κάτω από το τραπέζι σαν αδήλωτο εισόδημα το οποίο υπερέβαινε κατά πολύ οποιουσδήποτε μισθούς. Ηγέτες επιχειρήσεων, κερδοσκόποι ακίνητης περιουσίας,τραπεζίτες και εισαγωγείς, όλοι πλήρωναν τους κομματικούς ηγέτες ώστε να εξασφαλίζουν μείωση φόρων καθώς λάμβαναν δάνεια της ΕΕ τα οποία ανακύκλωναν σε τουριστικούς προορισμούς και λογαριασμούς στο εξωτερικό. Αυτό που περνούσε για Κίνημα και επιχειρηματική ελίτ ήταν στην πραγματικότητα ένα οργανωμένο δίκτυο κλεπτοκρατών. 

Λυμαίνονταν τον πλούτο και άφηναν τους λογαριασμούς στους μισθωτούς και τους εργάτες, καθώς αυτοί υφίσταντο υποχρεωτική φορολόγηση εισοδήματος. Η Ελλάδα είναι η χειρότερη χώρα στον κόσμο για να είναι κανείς μισθωτός – καθώς είναι ο μόνος τομέας που φορολογείται και εκμεταλλεύεται.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα αυτοαπασχολούμενων σε μικρές επιχειρήσεις και ανεξάρτητων αγροτών, κάποιοι απ’τους οποίους νοικιάζουν τη γή από αστούς επαγγελματίες, ιδιοκτήτες μικρών τουριστικών ξενοδοχείων και εστιατορίων. Η συντριπτική πλειοψηφία απ’αυτούς πληρώνουν μόνο ένα μικρό τμήμα των φόρων τους την ώρα που απαιτούν επαρκείς δημόσιες υπηρεσίες. 

Αποτελούν τμήμα του πελατειακού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ, κυρίως αποδέκτες αδήλωτων πόρων και δανείων, τα οποία αξιοποίηθηκαν περισσότερο για αυξανόμενα προσωπικά εισοδήματα παρά για την όποια παραγωγικότητα.

Τα δάνεια της ΕΕ χρηματοδότησαν τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού βιοτικού επιπέδου, αυξάνοντας τις εισαγωγές γερμανικών συσκευών και αυτοκινήτων, όπως επίσης και δανέζικης και γαλλικής φέτας (φτηνές εισαγωγές υποκαθιστούσαν τα ντόπια προϊόντα). Με άλλα λόγια, η Ευρώπη συνέλαβε τις ελληνικές αγορές να αυξάνουν το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας, ενώ η γραφειοκρατία έγινε ο κυρίαρχος εργοδότης. Αυτές οι πρακτικές της ΕΕ επέτρεψαν στο ΠΑΣΟΚ να διατηρεί μία ισχυρή πελατειακή βάση επιχειρηματιών κλεπτοκρατών, μικρών επιχειρήσεων που απέφευγαν τη φορολόγηση και νέων στρωμάτων κρατικών λειτουργών.

Η ΕΕ εξαγόρασε επίσης την αυξανόμενη πολιτικο-στρατιωτική υποτέλεια της Ελλάδας: Η Ελλάδα υποστήριξε τους πολέμους του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Λιβύης και του Πακιστάν. Ειδικά υπό τον Γιώργο Παπανδρέου, η δουλοπρέπεια του ΠΑΣΟΚ προς το Ισραήλ και τους αμερικάνους Σιωνιστές υποστηρικτές του ξεπέρασε όλα τα προηγούμενα καθεστώτα.

   Έρχεται ο λογαριασμός…
Οι έλληνες κλεπτοκράτες του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα πλαστογράφησαν τους εθνικούς λογαριασμούς μετατρέποντας τα ογκούμενα ελλείμματα σε θετικά πλεονάσματα, έως ότου το σύστημα κατέρρευσε. Οι τράπεζες της ΕΕ παρουσίασαν το λογαριασμό και απαίτησαν πληρωμές. Το ελληνικό κράτος και η καπιταλιστική τάξη υπό το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσαν αμέσως ένα πρόγραμμα ‘λιτότητας’ και’φορολογικών μεταρρυθμίσεων’. Στην πραγματικότητα θα επέβαλλε μόνο το πρώτο, καθώς δεν ήθελε να υπονομεύσει τη φορο-αποφεύγουσα ελίτ και κοινωνική βάση.

Μαζικές περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και θέσεις εργασίας εφαρμόστηκαν και επιβλήθηκαν. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ υπάκουσαν, καθώς οι πληθωρικοί μισθοί τους, οι συντάξεις και τα τυχερά τους εξαρτώνται από την υποταγή τους στον Πρωθυπουργό, ο οποίος με τη σειρά του, εξαρτάται από τους ιμπεριαλιστές τραπεζίτες και τους μικροαστούς κλεπτοκράτες. Η ύπαρξη του ΠΑΣΟΚ σαν κόμμα εξαρτάται από τη ροή των δανείων της ΕΕ, των πακέτων στήριξης και του ξεπουλήματος ώστε να διατηρήσει την πελατεία του. Το καθεστώς του ΠΑΣΟΚ είναι το μεγάλο παράδειγμα ενός αυταρχικού κόμματος: σύρεται στα πόδια των τραπεζιτών και των ηγετών της ΕΕ την ώρα που αρπάζει απ΄το λαιμό εκατομμύρια πτωχευμένων ελλήνων συνταξιούχων, εργατών και μισθωτών. Η φορο-αποφεύγουσα πελατειακή βάση του ΠΑΣΟΚ ελάχιστα πλήττεται από τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις: τα φορολογικά έσοδα έχουν στην πραγματικότητα μειωθεί λόγω της βαθαίνουσας ύφεσης και της αδυναμίας είσπραξης των φόρων.

Καθώς το καθεστώς του ΠΑΣΟΚ βαθαίνει και επεκτείνει τη λεηλασία των εισοδημάτων και καθώς η μαζική αντίσταση πολλαπλασιάζεται, οι νέοι άνεργοι (στο 55%) έχουν απελπιστεί και συγκρούονται με μια κυβέρνηση που είναι πιο καταπισετική από ποτέ και καταφεύγει στη βία.

Ολοκληρωτικά αφοσιωμένο στο να απομυζά και το μεδούλι από την αποζημίωση των εργαζομένων, το ΠΑΣΟΚ συμφώνησε να επιτρέψει στην ΕΕ και το ΔΝΤ κυριολεκτικά να επιβλέψει, να κοστολογήσει και να πουλήσει ολόκληρη τη δημόσια περιουσία. 

Με άλλα λόγια η αποπληρωμή του χρέους έχει γίνει ο μοχλός μεταφοράς κυριαρχίας στις ιμπεριαλιστικές χώρες και εντατικοποιήσης της απόσπασης πλούτου από την εργασία. Αυτό που απομένει από το ελληνικό ‘κράτος’ είναι η αστυνομία και ο στρατός, με αρμοδιότητα να επιβάλλει με τη βία τη νέα ιμπεριαλιστική τάξη στην εκμεταλλευόμενη και πτωχευμένη πλειοψηφία.

Μέσα σ’αυτήν την καταστροφική τροπή των πραγμάτων, της λεηλασίας και της φτώχειας, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κρατάνε γερά: εξακολουθούν να βασίζονται σε μια μαζική βάση του 25% αποτελούμενη από αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, τραπεζίτες, συμβούλους και φοροφυγάδες που συνεχίζουν να στηρίζουν το καθεστώς καθώς έχουν επηρεαστεί ελάχιστα από το ξεπούλημα.

Η διάσωση θα επιτρέψει στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να λάβουν τις πλούσιες συντάξεις τους αν μείνουν έξω απ’τη βουλή και στους αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες να συνεχίσουν να συλλέγουν αφορολόγητα τουριστικά ενοίκια και έσοδα από ακίνητη περιουσία ακόμα κι αν η ντόπια πελατεία τους έχει πτωχεύσει. Το ΠΑΣΟΚ, ο Παπανδρέου και η καμαρίλα τους έχουν αποδείξει οτι οι κοινοβουλευτικές πολιτικές είναι απόλυτα συμβατές με την πο άθλια παράδοση κυριαρχίας, με συστηματική και βάναυση καταπίεση της πλειοψηφίας των εργαζομένων και με μια βαθιά, μακροπρόθεσμη μείωση του βιοτικού επιπέδου. Η ελληνική εμπειρία αποδεικνύει για ακόμα μια φορά οτι, όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με την καταστροφή του καπιταλιστικού συστήματος,, οι διαφορές μεταξύ συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατών εξαφανίζονται. Οι δημοκρατικές ελευθερίες ισχύουν μόνο για όσο η πλειοψηφία υποτάσσεται στην εξουσία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των ντόπιων κλεπτοκρατών καπιταλιστών συνεργατών τους.

Αναμφίβολα θα λάβουν χώρα νέες εκλογές, παρόλο που το βιοτικό επίπεδο βυθίζεται, οι αποπληρωμές του χρέους αυξάνονται και η χώρα χάνει ολα τα περιουσιακά της στοιχεία. Πιθανώς το ΠΑΣΟΚ να καταψηφιστεί. Οι συντηρητικοί αντίπαλοί τους απλώς θα ακολουθήσουν το παράδειγμά τους του αστυνόμου και του χρεοσυλλέκτη.

Για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δεν υπάρχει μέλλον και λύση στο υπάρχον σύστημα κοινοβουλευτικής πολιτικής και διαδηλώσεων στους δρόμους. Το πρώτο αγνοεί το δεύτερο. Αυτό το αδιέξοδο θέτει το ερώτημα τί είδος εξωκοινοβουλευτικής δράσης είναι απαραίτητο και ικανό να βάλει ένα τέλος στην εξουσία των ντε φάκτο ιμπεριαλιστών κυρίαρχων και των κλεπτοκρατών συνεργατών τους.

Για τη μετάφραση, Ομπλόμωφ

πηγη

οριτζιναλ αρθρο