δειτε ποιον εχει στην μπλουζα του ο μπαρακ ομπαμα!!!! τον αλιστερ κροουλι 
Αν και έχουν γραφεί αρκετές βιογραφίες, κριτικές και δοκίμια για τον Άλιστερ Κρόουλι (1875-1947), ο μύθος που τον συνοδεύει καθορίστηκε κυρίως από την προσωπικότητά του. Κάτι τέτοιο μάλλον δεν πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη, αφού ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του «Θηρίο 666», ή κραυγαλέα υπερασπιζόταν ένα «νέο νόμο» για την απελευθέρωση και ενδυνάμωση της ανθρώπινης ύπαρξης (Θέλημα) που απαιτούσε ουσιαστικά την απελευθέρωση από τις περισσότερες κοινωνικές και ηθικές συμβάσεις, μιας πουριτανικά οργανωμένης κοινωνίας, όπως ήταν η βρετανική κοινωνία της εποχής του.
Αν και ξεκίνησε την αποκρυφιστική του καριέρα στο Ερμητικό Τάγμα της Χρυσαυγής, ο Άλιστερ Κρόουλι είναι ευρέως γνωστός ως ανανεωτής του Ordo Templi Orientis (Ο.Τ.Ο.) ενός τεκτονικού τάγματος με το οποίο συνδέθηκε αφότου έκοψε τους δεσμούς του με την Χρυσαυγή. Θεωρούσε πως το Ο.Τ.Ο. έμενε προσκολλημένο σε παραδοσιακές αρχές του Τεκτονισμού, γεγονός που εμπόδιζε οποιασδήποτε μορφής ανανέωση και κυρίως απαγόρευε τη συμμετοχή των γυναικών στην τελετουργία. Μεγάλο μέρος του ανανεωτικού έργου του Κρόουλι, όμως, σχετιζόταν με την εισαγωγή και την ενεργό συμμετοχή του θηλυκού στοιχείου στο τελετουργικό έργο. Ο ίδιος δίνει έμφαση στον Γνωστικισμό. Ωστόσο, το πληρέστερο σώμα Γνωστικών κειμένων της βιβλιοθήκης του Ναγκ Χαμαντί ανακαλύφθηκε το 1945, δηλαδή μόλις 2 χρόνια πριν από το θάνατό του. Ωστόσο, η Καθολική Γνωστική Εκκλησία του, υποδεικνύει μια τάση έρευνας προς αυτή την κατεύθυνση, ιδιαίτερα μετά την καθοδήγηση που υποτίθεται ότι έλαβε στην Αίγυπτο κατ' ισχυρισμόν του ιδίου.
Για αυτούς τους λόγους, ο Κρόουλι ανέλαβε να προετοιμάσει τα αναθεωρημένα τελετουργικά που θα μεταβίβαζαν τη σημασία της τέχνης και των υψηλών βαθμών συνοπτικά και εντυπωσιακά, τα οποία θα ήταν κατάλληλα για μύηση και των ανδρών και των γυναικών - δίχως όμως να παραβιάζει τα δεδομένα της Ενωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας- και τα οποία θα μεταβίβαζαν τις βασικές διδασκαλίες του Θελήματος. Ο ίδιος περίπου το 1915 υιοθέτησε τα αναθεωρημένα τυπικά για χρήση στο δικό του τμήμα του O.T.O.
Ο Κρόουλι έγραψε για τα αναθεωρημένα τυπικά του στον Arnold Krumm-Heller στις 22 Ιουνίου του 1930:
Ο Reuss είχε τη συνήθεια να μυεί με τα τελετουργικά του Τεκτονισμού. Δεν υπήρχε, για να το θέσουμε απλά, καμία τάξη ή ευπρέπεια στη διαδικασία της μύησης. Φαίνεται πως αυτό το συνειδητοποίησε καλά, και ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους μου ζήτησε να αναθεωρήσω ολόκληρο το σύστημα της μύησης. Έκανα μια συγκριτική μελέτη πολλών τελετουργικών στα οποία είχα πρόσβαση, και έφτιαξα μια σειρά νέων, συμπεριλαμβανομένου του 6ου βαθμού, (αντίστοιχο του Kadosh) και χρησιμοποιήθηκαν στο Λονδίνο με μεγάλη επιτυχία. Πρέπει εδώ να σταματήσω για να επισημάνω ότι η θεμελιώδης και ουσιαστική αλλαγή, που θεωρώ απαραίτητη σε οποιαδήποτε τελετουργικά με τα οποία ασχολήθηκα, είναι η πλήρης εγκατάλειψη της λατρείας των σκλάβων-Θεών. Είναι αδύνατο για ελεύθερους ανθρώπους να αναγνωρίσουν οποιοδήποτε σύστημα δένεται με τα φετίχ των αγρίων, των οποίων μόνη κινητήρια δύναμη για δράση είναι ο φόβος που γεννιέται από την άγνοιά τους.
Σε γενικές γραμμές ο Κρόουλι πέραν των θεωρητικών του διακηρύξεων και των τελετουργικών ανανεώσεων, προχώρησε σε μια βαθύτερη αναδιάρθρωση του μαγικού έργου, που στηριζόταν κυρίως στις απόψεις του για τη μαγεία, τα μαγικά φαινόμενα και τον τρόπο οργάνωσης και ταξινόμησης αυτών των φαινομένων σε σχέση με την υποκειμενική ή αντικειμενική αντίληψη του μάγου.
Εδώ χρειάζεται να δούμε τι λέει ο ίδιος στον πρόλογο του Γοητεία –Μικρή κλείδα του Σολομώντα.
«Δε με ενδιαφέρει να αρνηθώ ή να απολογηθώ για την αντικειμενική πραγματικότητα των «μαγικών» φαινομένων. Αν συνιστούν παραισθήσεις, είναι τουλάχιστον τόσο πραγματικά όσο αρκετά αδιαμφισβήτητα γεγονότα της καθημερινής μας ζωής και αν ακολουθήσουμε την άποψη του Herbert Spencer, συνιστούν τουλάχιστον αποδείξεις κάποιας αιτίας. Αυτό το γεγονός θα αποτελέσει τη βάση της έρευνάς μας. Ποια είναι η αιτία της παραίσθησης μου, έτσι ώστε να βλέπω τελικά κάποιο πνεύμα που επικαλέστηκα μέσα στο τρίγωνο της Τέχνης;
»Οποιοσδήποτε σκεπτικιστής, ή ψυχολόγος ίσως πει: Η αιτία βρίσκεται στον εγκέφαλο σου. Τα παιδιά των Άγγλων μαθαίνουν ότι το Σύμπαν ανάγεται στο άπειρο Διάστημα μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Τα παιδιά των Ινδουϊστών για την Άκασα, που είναι το ίδιο πράγμα. Οι Ευρωπαίοι, που ψάχνουν λίγο βαθύτερα, μαθαίνουν από τον Φίχτε ότι το φαινομενικό Σύμπαν είναι η δημιουργία του Εγώ. Ινδουϊστές ή Ευρωπαίοι κάτω από την επίβλεψη ενός Ινδού γκουρού μαθαίνουν ότι μέσω της Άκασα εννοείται η Τσιτάκασα. Η Τσιτάκασα τοποθετείται στο Τρίτο μάτι δηλαδή στον εγκέφαλο.
»Υποθέτοντας πως υπάρχουν υψηλότερες διαστάσεις του χώρου, μπορούμε να κατανοήσουμε αυτό το γεγονός υπό το πρίσμα του Ρεαλισμού: αλλά μάλλον θα είναι άδικος ο κόπος μας. Στο κλασικό Σύμπαν αληθεύει ότι όλες οι εντυπώσεις των αισθήσεων εξαρτώνται απο τις αλλαγές στη χημεία του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων και των παραισθήσεων, οι οποίες τελικά είναι και αυτές αισθητηριακές εντυπώσεις, τόσο όσο και τα γεγονότα που αποτελούν την «πραγματικότητα» και ανήκουν στην κατηγορία των φαινομένων που εξαρτώνται απο τη λειτουργία του εγκεφάλου. Τα μαγικά φαινόμενα παρόλα αυτά, ανήκουν σε μία ειδική υποκατηγορία απο τη στιγμή που αποτελούν προϊόντα της θέλησης, και η αιτία τους είναι μία σειρά «πραγματικών» φαινομένων, τα οποία αποκαλούνται έργα της Τελετουργικής Μαγείας.
http://tritosaggelos.blogspot.gr/2012/08/blog-post_1529.html
Αν και έχουν γραφεί αρκετές βιογραφίες, κριτικές και δοκίμια για τον Άλιστερ Κρόουλι (1875-1947), ο μύθος που τον συνοδεύει καθορίστηκε κυρίως από την προσωπικότητά του. Κάτι τέτοιο μάλλον δεν πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη, αφού ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του «Θηρίο 666», ή κραυγαλέα υπερασπιζόταν ένα «νέο νόμο» για την απελευθέρωση και ενδυνάμωση της ανθρώπινης ύπαρξης (Θέλημα) που απαιτούσε ουσιαστικά την απελευθέρωση από τις περισσότερες κοινωνικές και ηθικές συμβάσεις, μιας πουριτανικά οργανωμένης κοινωνίας, όπως ήταν η βρετανική κοινωνία της εποχής του.
Αν και ξεκίνησε την αποκρυφιστική του καριέρα στο Ερμητικό Τάγμα της Χρυσαυγής, ο Άλιστερ Κρόουλι είναι ευρέως γνωστός ως ανανεωτής του Ordo Templi Orientis (Ο.Τ.Ο.) ενός τεκτονικού τάγματος με το οποίο συνδέθηκε αφότου έκοψε τους δεσμούς του με την Χρυσαυγή. Θεωρούσε πως το Ο.Τ.Ο. έμενε προσκολλημένο σε παραδοσιακές αρχές του Τεκτονισμού, γεγονός που εμπόδιζε οποιασδήποτε μορφής ανανέωση και κυρίως απαγόρευε τη συμμετοχή των γυναικών στην τελετουργία. Μεγάλο μέρος του ανανεωτικού έργου του Κρόουλι, όμως, σχετιζόταν με την εισαγωγή και την ενεργό συμμετοχή του θηλυκού στοιχείου στο τελετουργικό έργο. Ο ίδιος δίνει έμφαση στον Γνωστικισμό. Ωστόσο, το πληρέστερο σώμα Γνωστικών κειμένων της βιβλιοθήκης του Ναγκ Χαμαντί ανακαλύφθηκε το 1945, δηλαδή μόλις 2 χρόνια πριν από το θάνατό του. Ωστόσο, η Καθολική Γνωστική Εκκλησία του, υποδεικνύει μια τάση έρευνας προς αυτή την κατεύθυνση, ιδιαίτερα μετά την καθοδήγηση που υποτίθεται ότι έλαβε στην Αίγυπτο κατ' ισχυρισμόν του ιδίου.
Για αυτούς τους λόγους, ο Κρόουλι ανέλαβε να προετοιμάσει τα αναθεωρημένα τελετουργικά που θα μεταβίβαζαν τη σημασία της τέχνης και των υψηλών βαθμών συνοπτικά και εντυπωσιακά, τα οποία θα ήταν κατάλληλα για μύηση και των ανδρών και των γυναικών - δίχως όμως να παραβιάζει τα δεδομένα της Ενωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας- και τα οποία θα μεταβίβαζαν τις βασικές διδασκαλίες του Θελήματος. Ο ίδιος περίπου το 1915 υιοθέτησε τα αναθεωρημένα τυπικά για χρήση στο δικό του τμήμα του O.T.O.
Ο Κρόουλι έγραψε για τα αναθεωρημένα τυπικά του στον Arnold Krumm-Heller στις 22 Ιουνίου του 1930:
Ο Reuss είχε τη συνήθεια να μυεί με τα τελετουργικά του Τεκτονισμού. Δεν υπήρχε, για να το θέσουμε απλά, καμία τάξη ή ευπρέπεια στη διαδικασία της μύησης. Φαίνεται πως αυτό το συνειδητοποίησε καλά, και ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους μου ζήτησε να αναθεωρήσω ολόκληρο το σύστημα της μύησης. Έκανα μια συγκριτική μελέτη πολλών τελετουργικών στα οποία είχα πρόσβαση, και έφτιαξα μια σειρά νέων, συμπεριλαμβανομένου του 6ου βαθμού, (αντίστοιχο του Kadosh) και χρησιμοποιήθηκαν στο Λονδίνο με μεγάλη επιτυχία. Πρέπει εδώ να σταματήσω για να επισημάνω ότι η θεμελιώδης και ουσιαστική αλλαγή, που θεωρώ απαραίτητη σε οποιαδήποτε τελετουργικά με τα οποία ασχολήθηκα, είναι η πλήρης εγκατάλειψη της λατρείας των σκλάβων-Θεών. Είναι αδύνατο για ελεύθερους ανθρώπους να αναγνωρίσουν οποιοδήποτε σύστημα δένεται με τα φετίχ των αγρίων, των οποίων μόνη κινητήρια δύναμη για δράση είναι ο φόβος που γεννιέται από την άγνοιά τους.
Σε γενικές γραμμές ο Κρόουλι πέραν των θεωρητικών του διακηρύξεων και των τελετουργικών ανανεώσεων, προχώρησε σε μια βαθύτερη αναδιάρθρωση του μαγικού έργου, που στηριζόταν κυρίως στις απόψεις του για τη μαγεία, τα μαγικά φαινόμενα και τον τρόπο οργάνωσης και ταξινόμησης αυτών των φαινομένων σε σχέση με την υποκειμενική ή αντικειμενική αντίληψη του μάγου.
Εδώ χρειάζεται να δούμε τι λέει ο ίδιος στον πρόλογο του Γοητεία –Μικρή κλείδα του Σολομώντα.
«Δε με ενδιαφέρει να αρνηθώ ή να απολογηθώ για την αντικειμενική πραγματικότητα των «μαγικών» φαινομένων. Αν συνιστούν παραισθήσεις, είναι τουλάχιστον τόσο πραγματικά όσο αρκετά αδιαμφισβήτητα γεγονότα της καθημερινής μας ζωής και αν ακολουθήσουμε την άποψη του Herbert Spencer, συνιστούν τουλάχιστον αποδείξεις κάποιας αιτίας. Αυτό το γεγονός θα αποτελέσει τη βάση της έρευνάς μας. Ποια είναι η αιτία της παραίσθησης μου, έτσι ώστε να βλέπω τελικά κάποιο πνεύμα που επικαλέστηκα μέσα στο τρίγωνο της Τέχνης;
»Οποιοσδήποτε σκεπτικιστής, ή ψυχολόγος ίσως πει: Η αιτία βρίσκεται στον εγκέφαλο σου. Τα παιδιά των Άγγλων μαθαίνουν ότι το Σύμπαν ανάγεται στο άπειρο Διάστημα μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Τα παιδιά των Ινδουϊστών για την Άκασα, που είναι το ίδιο πράγμα. Οι Ευρωπαίοι, που ψάχνουν λίγο βαθύτερα, μαθαίνουν από τον Φίχτε ότι το φαινομενικό Σύμπαν είναι η δημιουργία του Εγώ. Ινδουϊστές ή Ευρωπαίοι κάτω από την επίβλεψη ενός Ινδού γκουρού μαθαίνουν ότι μέσω της Άκασα εννοείται η Τσιτάκασα. Η Τσιτάκασα τοποθετείται στο Τρίτο μάτι δηλαδή στον εγκέφαλο.
»Υποθέτοντας πως υπάρχουν υψηλότερες διαστάσεις του χώρου, μπορούμε να κατανοήσουμε αυτό το γεγονός υπό το πρίσμα του Ρεαλισμού: αλλά μάλλον θα είναι άδικος ο κόπος μας. Στο κλασικό Σύμπαν αληθεύει ότι όλες οι εντυπώσεις των αισθήσεων εξαρτώνται απο τις αλλαγές στη χημεία του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων και των παραισθήσεων, οι οποίες τελικά είναι και αυτές αισθητηριακές εντυπώσεις, τόσο όσο και τα γεγονότα που αποτελούν την «πραγματικότητα» και ανήκουν στην κατηγορία των φαινομένων που εξαρτώνται απο τη λειτουργία του εγκεφάλου. Τα μαγικά φαινόμενα παρόλα αυτά, ανήκουν σε μία ειδική υποκατηγορία απο τη στιγμή που αποτελούν προϊόντα της θέλησης, και η αιτία τους είναι μία σειρά «πραγματικών» φαινομένων, τα οποία αποκαλούνται έργα της Τελετουργικής Μαγείας.
http://tritosaggelos.blogspot.gr/2012/08/blog-post_1529.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου