Έκρηξη ισχύος πέντε τόνων ΤΝΤ στη Σελήνη!

Έκρηξη ισχύος πέντε τόνων ΤΝΤ στη Σελήνη!

Τα τελευταία οκτώ χρόνια, οι επιστήμονες της NASA παρακολουθούν στενά τη Σελήνη αναζητώντας ίχνη εκρήξεων από πρόσκρουση μετεωριτών στην επιφάνεια του δορυφόρου μας. Αυτό που είδαν και κατέγραψαν στις 17 Μαρτίου, όμως, ξεπερνάει κάθε προηγούμενο!
Τα «ντους» από φλεγόμενα ουράνια αντικείμενα έχουν πυκνώσει περισσότερο από όσο περίμεναν οι ειδικοί τον τελευταίο καιρό. Κάθε χρόνο, καταγράφονται εκατοντάδες μετέωρα να προσσεληνώνονται με εκρήξεις φωτιάς στη στεγνή επιφάνεια του φεγγαριού. Η έκρηξη της 17ης Μαρτίου, όμως, ήταν κάτι ανεπανάληπτο στην ιστορία του προγράμματος παρακολούθησης!
Το αντικείμενο σε μέγεθος μικρού ογκόλιθου που κατέπεσε στη Θάλασσα Imbrium της Σελήνης προκάλεσε έκρηξη δέκα φορές πιο λαμπρή από όσες είχε καταγράψει ως τώρα το Γραφείο Περιβάλλοντος Μετεωριτών της NASA, σύμφωνα με το στέλεχός του Bill Cooke! Οποιοσδήποτε κοίταζε τη Σελήνη τη στιγμή της πρόσκρουσης, θα μπορούσε να τη δει με γυμνό μάτι καθώς, για περίπου ένα δευτερόλεπτο, το σημείο της επαφής έλαμπε σαν αστέρας 4ου μεγέθους!

Ο αναλυτής του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Marshall Ron Suggs ήταν ο πρώτος που παρατήρησε την επαφή βλέποντας το ψηφιακό βίντεο το οποίο κατέγραψε ένα από τα 14 ιντσών τηλεσκόπια του προγράμματος.

Ο μετεωρίτης ήταν βάρους περίπου 40 κιλών, πλάτους 30- 40 εκατοστών και χτύπησε την επιφάνεια της Σελήνης με ταχύτητα 56.000 μιλίων την ώρα!
Η έκρηξη που προκάλεσε ήταν ανάλογη με αυτήν πέντε τόνων της εκρηκτικής ύλης ΤΝΤ! Ο Cooke πιστεύει ότι ήταν μόνο ένα μέρος ενός πολύ πιο εκτεταμένου φαινομένου:
«Εκείνο το βράδυ, όλες οι κάμερες της NASA και του πανεπιστημίου του δυτικού Οντάριο κατέγραψαν έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό μετεώρων που διείσδυσαν βαθιά και στη Γη…» αποκαλύπτει. «Αυτές οι πύρινες μπάλες ταξίδευαν σε μια σχεδόν ιδανική τροχιά ανάμεσα στη Γη και τη Ζώνη των Αστεροειδών. Αυτό σημαίνει ότι η Γη και η Σελήνη δέχθηκαν ταυτόχρονα επιθέσεις μετεωριτών. Εκτιμώ ότι τα δυο γεγονότα συνδέονται και ότι αυτό αποτελεί ένα σύμπλεγμα υλικής επαφής μικρής διάρκειας στον άξονα Γης- Σελήνης».
Σκοπός του προγράμματος είναι να εντοπίσει νέα ρεύματα διαστημικών σκουπιδιών που θα μπορούσαν να αποτελέσουν απειλή γι’ αυτόν τον άξονα. Οι χειριστές του Lunar Reconnaissance Orbiter ενημερώθηκαν για την πρόσκρουση και τη δημιουργία ενός κρατήρα διαμέτρου περίπου 20 μέτρων, τον οποίο θα εντοπίσει εύκολα το διαστημικό σκάφος όταν περάσει πάνω από το σημείο της πτώσης του μετεωρίτη.
Αντίθετα με τη Γη, η Σελήνη δεν έχει ατμόσφαιρα που να την προστατεύει από τέτοιες επιθέσεις. Είναι εντελώς απροστάτευτη και δέχεται στην επιφάνειά της μετέωρα με μεγάλη συχνότητα. Από το 2005 που ξεκίνησε το πρόγραμμα παρακολούθησης, η NASA έχει καταγράψει πάνω από 300 πτώσεις μετεωριτών, όλες με αμυδρές λάμψεις συγκριτικά με αυτήν της 17ης Μαρτίου. Στατιστικά, πάνω από τους μισούς μετεωρίτες που προσσεληνώνονται προέρχονται από γνωστά ρεύματα μετεωροειδών, όπως οι Περσίδες και οι Λεονίδες. Τα υπόλοιπα είναι σποραδικά απομεινάρια από ουρές κομητών και σκουπίδια αστεροειδών άγνωστης προέλευσης.
Η συχνότητα με την οποία δέχεται το φεγγάρι «βομβαρδισμό» εξ ουρανού, θα βοηθήσει τους ερευνητές να μάθουν πόσο συχνά μπορεί να γίνει πτώση μετεωρίτη ώστε να προφυλάξουν τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη. Η πολιτική εξερεύνησης του διαστήματος προβλέπει την αρκετά μεγάλης διάρκειας παραμονή αστροναυτών στην επιφάνειά της.
Η αναγνώριση της πηγής των μετεωριτών και η μέτρηση όσων προκαλούν, θα δώσει στους μελλοντικούς εξερευνητές μια ιδέα του τι να περιμένουν στους σεληνιακούς περιπάτους τους. Θα είναι ασφαλείς ή όχι; Ίσως τα μέσα Μαρτίου είναι μια καλή περίοδος να… μείνουν μέσα! Την ίδια περίοδο του 2014, όταν ο άξονας Γης- Σελήνης θα βρίσκεται στην ίδια κατάσταση, η πιο προσεκτική παρατήρηση των φαινομένων ίσως δώσει εξηγήσεις.

http://exelixeis.gr/anekshghta/ekriksi-isxyos-pente-tonon-tnt-sti-selini