υδροχόος: Σκοπιανός Οδηγός: Πώς να γράψετε ιστορία χρησιμοποιώντας τα αρχαία ελληνικά ευρήματα

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Σκοπιανός Οδηγός: Πώς να γράψετε ιστορία χρησιμοποιώντας τα αρχαία ελληνικά ευρήματα

Σκοπιανός Οδηγός: Πώς να γράψετε ιστορία χρησιμοποιώντας τα αρχαία ελληνικά ευρήματα

03.07.12

Του Αντώνη Στ. Περδικάρη

Είναι πασίγνωστο ότι οι σκοπιανοί οικειοποιούνται την ελληνική ιστορία των αρχαίων Μακεδόνων και επίσης είναι πασίγνωστο ότι στην προσπάθεια τους αυτή να χτίσουν εκ του μηδενός το σημερινό «ψευτο-έθνος» τους παρουσιάζουν αρχαιολογικά ελληνικά ευρήματα σαν να είναι αυτά «βγαλμένα» μέσα από την ιστορία τους. Ωστόσο είναι γνωστό επίσης ότι στο σημερινό κράτος τους ζουν διαφορετικής εθνικής καταγωγής πληθυσμοί, όπως είναι οι Αλβανοί και οι Βούλγαροι που συνθέτουν αμφότεροι το σημαντικότερο πληθυσμιακό μερίδιο του σύγχρονου κρατικού μορφώματος, που ονομάζεται με το «κατά συνθήκη ψεύδος» ως πΓΔΜ, και πραγματικά αν υπήρχε έστω και η ελάχιστη ιστορική ευαισθησία, τότε το τελευταίο γράμμα από την συντετμημένη ονομασία του Σκοπιανού μορφώματος θα έπρεπε να λείπει. Και έτσι αυτό στο εφ΄ εξής αποκαλείται ως «πΓΔ»

Οι αδέσμευτοι ερευνητές συμφωνούν ότι το μεγαλύτερο μέρος της πΓΔ ψευδώς διεκδικεί το γεωγραφικό όνομα "Μακεδονία" και το εθνικό όνομα "Μακεδόνες", καθώς εκτείνεται ως επί το πλείστον σε εδάφη όπου κατά την αρχαιότητα κατοικούσαν όχι Μακεδόνες, αλλά Παίονες και Δάρδανοι. Η σημερινή πόλη των Σκοπίων βρισκόταν στην αρχαία Δαρδανία και οι Δάρδανοι παρέμειναν έως το τέλος αμείλικτοι εχθροί των Μακεδόνων.

Όπως έγραφε ο Λατίνος ιστορικός Junianius Justinus ^[1], οι Δάρδανοι είχαν "άσβεστο μίσος" για τους Μακεδόνες (immortale odium). Οι Παίονες έμεναν και αυτοί ως επί το πλείστον ανεξάρτητοι ενώ στα διαστήματα που ήσαν υποτελείς των Μακεδόνων, δεν έπαυαν να έχουν δικούς τους βασιλείς και τα νομίσματά τους να φέρουν το εθνικό ΠΑΙΟΝΩΝ, αντί του εθνικού ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ.

Σήμερα, η επιστημονική ιστορική κοινότητα της πΓΔ χρησιμοποιεί την επιστήμη που υποτίθεται ότι είναι ταγμένη να υπηρετεί διαστρεβλώνοντας την προέλευση των αρχαιολογικών ευρημάτων που βρέθηκαν σε περιοχές των αρχαίων Δαρδάνων και Παιόνων, και άλλοτε οικειοποιούμενοι αυθεντικά ελληνικά μακεδονικά ευρήματα, που όπως θα δούμε στη συνέχεια βρέθηκαν εκεί από την παρουσία ελλήνων μακεδόνων, και άλλοτε εμφανίζοντας κακότεχνα αρχαία Δαρδανικά ευρήματα σαν να ήταν δημιουργήματα μακεδόνων και τοιουτοτρόπως ασχημονούν οι σκοπιανοί δις κατά της επιστήμης.

Ο σύνδεσμος (http://www.archaeologica.org.mk/mk/zanimlivost.php?id=138) ανήκει σε ΜΚΟ της πΓΔ και έχει σκοπό να προωθήσει τα συνήθη ιστορικά ψεύδη, παρουσιάζοντας την αρχαιολογική τοποθεσία Била Зора –Βυλαζωρα- σαν μία ακόμα αρχαιολογική «μακεδονική» τοποθεσία. Όμως στην πραγματικότητα η τοποθεσία Βυλαζωρα ήταν μία αρχαία πόλη, παιονικής εγκατάστασης που βρισκόταν στα σύνορα Παιονίας και Δαρδανίας, και την κατείχαν για μεγάλο διάστημα οι αρχαίοι έλληνες μακεδόνες Βασιλείς («...Βυλάζωρα μεγίστην ούσαν πόλιν της Παιονίας και λίαν ευκαίρως κειμένην προς τάς εισβολάς τάς από της Δαρδανικής..»). Όσοι ερευνήσουν στον πιο πάνω σύνδεσμο θα παρατηρήσουν επίσης ότι η Βυλαζωρα δεν υπάρχει στην αγγλική έκδοση και ο λόγος ενδεχομένως να είναι ότι το συνολικό project βρίσκεται υπό την αιγίδα του «Texas Foundation for Archaeological & Historical Research» και εκεί είναι παρά πολλά τα ευρήματα των ελληνικών επιγραφών, αγγείων κ.ά που βρέθηκαν στην Βυλαζώρα, κάτι που προφανώς δεν «βολεύει» να παρουσιαστεί στον πληθυσμό της πΓΔ.

BYLAZORA: Αριστερά φαίνεται τμήμα χειρολαβής αμφορέα με ανάγλυφη την γραφή “ΣΚΥΜΝΟ ΘΑΣΙΩΝ”. Δεξιά οι ελληνικοί χαρακτήρες P?, T, A, και Δ? που χαράχθηκαν μετά το ψήσιμο στο εσωτερικό μίας κούπας.

Ευτυχώς όμως για την ιστορική επιστήμη, και δυστυχώς για την πΓΔ, υπάρχουν πολλοί αρχαίοι συγγραφείς που αναφέρονται στην ιστορία της ευρύτερης περιοχής. Ένας εξ αυτών είναι ο σπουδαίος ιστορικός Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης ^[2] ο οποίος αναφέρεται με ακρίβεια στο τι ακριβώς ήταν η Βυλαζωρα. Εμμέσως πλην σαφώς ο Πολύβιος επιβεβαιώνει τον μεταγενέστερο λατίνο ιστορικό Junianius Justinus, όταν αυτός έγραφε για το «άσβεστο μίσος» που είχαν οι Δάρδανοι και λιγότερο οι Παίονες, εναντίον των Μακεδόνων. Άλλωστε, ο σημερινός πληθυσμός της πΓΔ, καμία σχέση δεν έχει με τους αρχαίους Δάρδανους ή τους Παίονες, αφού «κατέβηκαν» ως Βούλγαροι στην περιοχή μετά από 10 και πλέον αιώνες.

Ας διαβάσουμε στην συνέχεια τι έγραφε για το συγκεκριμένο θέμα της Βυλαζωρα αλλά και της ευρύτερης περιοχής ο Πολύβιος Μεγαλοπολίτης.

ΠΟΛΥΒΙΟY ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΤΟΥ, ΙΣΤΟΡΙΩΝ Ε, 96. 97. 98. (POLYBII HISTORIARUM QUAE SUPERSUNT)

« [...]Κατά δε τους αυτούς καιρούς Φίλιππος ο βασιλεύς ^[3] κατελάβετο Βυλάζωρα μεγίστην ούσαν πόλιν της Παιονίας και λίαν ευκαίρως κειμένην προς τάς εισβολάς τάς από της Δαρδανικής εις Μακεδονίαν, ώστε δια της πράξεως ταύτης σχεδόν άπολελύσθαι του φόβου του κατά Δαρδανίους. ού γάρ έτι ράδιον ήν αυτοίς εμβαλείν εις Μακεδονίαν, κρατούντος Φιλίππου τών εισόδων διά της προειρημένης πόλεως. ασφαλισάμενος δε ταύτην, Χρυσόγονον ^[4] μεν εξαπέστειλε κατά σπουδήν επισυνάξοντα τούς άνω Μακεδόνας. αυτός δε παραλαβών τους έκ της Βοττίας και της Αμφαξίτιδος, ήκεν έχων εις Έδεσσαν [...]» ^[5]

Περιληπτικά στο συγκεκριμένο εδάφιο του ο Πολύβιος, μας πληροφορεί ότι ο Βασιλιάς Φίλιππος κατέλαβε την Βυλαζωρα η οποία βρισκόταν σε στραγηγικό σημείο εντός της Δαρδανίας - Παιονίας, και ελέγχοντας με αυτό τον τρόπο τα "περάσματα" εμπόδιζε κάθε ενέργεια των Δαρδανων προς επιβουλή της Μακεδονίας (ου γαρ έτι ράδιον ην αυτοίς εμβαλείν | διότι κατέχοντας την βυλαζωρα δεν θα είναι εύκολο στους Δαρδανους να εισβάλουν στην Μακεδονία) .

Σημειώσεις:

[1] Ο Junianius Justinus (Justini), ήταν λατινός ιστορικός που έζησε στην Ρώμη τον 3^ο αι. μ.Χ.

[2] Ο Πολύβιος (203 π.Χ. - 120 π.Χ.). Έλληνας ιστορικός, διάσημος για το βιβλίο του «Οι Ιστορίες» ή «Η Άνοδος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας». Ο Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης κατατάσσεται μεταξύ των κορυφαίων ιστορικών του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Προσωπικότητα πολυσχιδής, ανέπτυξε πολιτική δράση και παράλληλα συνέλαβε το σχέδιο της συγγραφής μιας «πραγματικής» ιστορίας που περιγράφει και ερμηνεύει την άνοδο της ρωμαϊκής ισχύος και την ανάδειξη της Ρώμης σε κυρίαρχη δύναμη του αρχαίου κόσμου. Από τα 40 βιβλία των Ιστοριών του Πολυβίου σώθηκαν ολόκληρα τα βιβλία 1-5, .Τα σύγχρονα Συντάγματα δυτικών κρατών, ιδιαίτερα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής συντάχθηκαν βάσει των πολιτικών θεωριών του Πολύβιου.

[3] Ο Φίλιππος Ε' (238 – 179 π.Χ.) έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις της εποχής του, που σφράγισαν την ιστορία της χώρας του και γενικά όλου του Ελληνισμού στους επόμενους πέντε αιώνες, εφόσον από αυτές άρχισε η επικυριαρχία της Ρώμης στην Ελληνική Ανατολή.

[4] Ο Χρυσογόνος με καταγωγή από την Έδεσσα, στρατηγός του Βασιλιά Φιλίππου του Ε.

[5] Κάτω, απόκομμα από κείμενο του Πολύβιου σε μορφή εικόνας.