Τρίτη 28 Απριλίου 2020

Όταν ο Ψυχρός Πόλεμος «κινδύνευσε» από μια δεκάχρονη

Αναρτήθηκε από Jessica Hyde Απριλίου 28, 2020

Στα 10 της η Σαμάνθα Σμιθ έβαλε σκοπό να «τελείωσει» τον Ψυχρό Πόλεμο και ίσως να τα είχε καταφέρει, αν δεν την προλάβαινε ο θάνατος

Η Σαμάνθα Σμιθ έζησε σε αυτόν τον κόσμο για 13 χρόνια και έναν μήνα. Ωστόσο, σε αυτό το ελάχιστο χρονικό διάστημα κατάφερε να φέρει τις ΗΠΑ και την Σοβιετική Ένωση περισσότερο κοντά απ’ όσο είχαν καταφέρει οι ηγέτες τους καθ’ όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ως τότε.

Με ένα γράμμα της στον πιο ισχυρό άντρα της Σοβιετικής Ένωσης και ένα ταξίδι της ως εκεί απέκτησε από τα μίντια των ΗΠΑ τον τίτλο της «πιο μικρής πρεσβευτή» και από αυτά της Σοβιετικής Ένωσης τον τίτλο της «Πρέσβειρας Καλής Θέλησης». Αυτή είναι η ιστορία της μικρής της ζωής με τον μεγάλο αντίκτυπο.

Το ανήσυχο παιδί

Η Σαμάνθα από πολύ νωρίς είχε δείξει ότι ήταν ένα παιδί περισσότερες ανησυχίες από τα άλλα της ηλικίας της. Γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1972 στο Χούλτον του Μέιν στις ΗΠΑ. Ο πατέρας της δίδασκε λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο Αουγκούστα και η μητέρα της εργαζόταν ως κοινωνική λειτουργός. Η Σαμάνθα σε ηλικία μόλις πέντε ετών έγραψε μια επιστολή στη βασίλισσα Ελισάβετ του Ηνωμένου Βασιλείου, λέγοντας της ότι την συμπαθούσε. Ωστόσο, σε ηλικία 10 ετών επρόκειτο να την γνωρίσει όλος ο κόσμος όταν αποφάσισε να γράψει ένα γράμμα στον νέο γραμματέα του Κουμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, Γιούρι Αντρόποφ, ο οποίος μόλις είχε αναλάβει την ηγεσία της μεγάλης αντιπάλου των ΗΠΑ.

Το ιστορικό πλαίσιο

Ο Γιούρι Αντρόποφ τον Νοέμβριο του 1982 ανέλαβε την ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης ύστερα από τον θάνατο του Λεονίντ Μπρέζνιεφ. Η φωτογραφία του Αντρόποφ και η είδηση της ανάληψης της εξουσίας έκανε πρωτοσέλιδα σε όλον τον κόσμο. Ειδικότερα στις ΗΠΑ, ο Αντρόποφ παρουσιάστηκε με άκρως μελανά χρώματα. Τα μίντια κυρίως στέκονταν στο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της ουγγρικής εξέγερσης του 1965 ο Αντρόποφ ήταν ο πρέσβης στην Βουδαπέστη που συντέλεσε στην κατάπνιξη της εξέγερσης. Ο Αντρόποφ ήταν ο επικεφαλής της KGB από το 1967 ως το 1982 και είχε γίνει γνωστός στη δύση για τον ρόλο του στην συντριβή κάθε εστίας αντίστασης κατά την Άνοιξη της Πράγας.

Η ανάληψη της εξουσίας από τον Αντρόποφ μόνο θετική δεν εκλήφθηκε από τη δύση σε μια εποχή μάλιστα που η προετοιμασία για έναν πυρηνικό πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης φαινόταν πιο έντονη από ποτέ. Οι δύο υπερδυνάμεις είχαν πλέον εγκαταλείψει την τακτική της χαλάρωσης των σχέσεων με την Σοβιετική Ένωση να αναπτύσσει τους πυρηνικούς πυραύλους της SS-20 Saber και ο Ρίγκαν να απαντά με αύξηση των πυρηνικών πυραύλων Pershing 2 στην Ευρώπη.

Οι ειρηνικές διαδηλώσεις κατά πυρηνικών εξοπλισμών αυξάνονταν συνεχώς στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ και το θέμα κυριαρχούσε στις περισσότερες εφημερίδες της εποχής. Στις 22 Νοεμβρίου – δέκα μέρες μετά την ανάληψη της σοβιετικής ηγεσίας από τον Αντρόποφ- το περιοδικό Time αφιέρωσε το πρωτοσέλιδό του σε αυτόν. Η δεκάχρονη Σαμάνθα που τότε πήγαινε στην πέμπτη τάξη του δημοτικού είδε αυτό ακριβώς το πρωτοσέλιδο και εξέφρασε τις ανησυχίες της στη μητέρα της, Τζέιν, ρωτώντας την αν πρόκειται να γίνει πόλεμος. «Αν ο κόσμος τον φοβάται τόσο πολύ, γιατί δεν του γράφει κάποιος ένα γράμμα να τον ρωτήσει αν θέλει να κάνει πόλεμο ή όχι;», ρώτησε τη μητέρα της κι αυτή της απάντησε: «Γιατί δεν το κάνεις εσύ;». Και πράγματι το έκανε ένα μήνα μετά.

Το γράμμα

«Αξιότιμε Κύριε Αντρόποφ,

Το όνομά μου είναι Σαμάνθα Σμιθ. Είμαι δέκα ετών. Συγχαρητήρια για τη νέα θέση σας. Είμαι ανήσυχη ότι η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ξεκινήσουν πυρηνικό πόλεμο. Πρόκειται να ψηφίσετε να κάνετε έναν πόλεμο ή όχι; Εάν δεν πρόκειται, παρακαλώ να μου πείτε πώς πρόκειται να βοηθήσετε για να μην έχετε πόλεμο. Αυτή την ερώτηση δεν είναι απαραίτητο να απαντήσετε, αλλά θα επιθυμούσα να ξέρω γιατί θέλετε να κατακτήσετε τον κόσμο ή τουλάχιστον τη χώρα μας. Ο Θεός έκανε τον κόσμο για μας για να ζήσουμε μαζί εν ειρήνη και όχι για να πολεμάμε.

Ειλικρινά,

Σαμάνθα Σμιθ»

Η Σαμανθα έστειλε αυτό ακριβώς το γράμμα στον Αντρόποφ τον Δεκέμβριο του 1982, ωστόσο για λίγο καιρό δεν έλαβε κάποια απάντηση. Τελικά, τον Απρίλιο του 1983 η επίσημη κυβερνητική εφημερίδα της Σοβιετικής Ένωσης, η Πράβντα, δημοσίευσε αναπάντεχα το γράμμα της Σαμάνθα. Λίγες μέρες πριν, οι ΗΠΑ είχαν ανακοινώσει το πυραυλικό τους πρόγραμμα «Star Wars» και λίγες εβδομάδες νωρίτερα ο πρόεδρος Ρίγκαν στην ομιλία του στην Εθνική Ένωση Ευαγγελιστών είχε αποκαλέσει την ΕΣΣΔ ως «μοχθηρή αυτοκρατορία», εκεί που «εστιάζεται το κακό στον σύγχρονο κόσμο». Φυσικά, η χρονική στιγμή της δημοσίευσης μόνο τυχαία δεν ήταν σύμφωνα με τον ειδικό της ρωσικής ιστορίας του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας, Ματίας Νιούμαν, ο οποίος έχει μελετήσει και την ιστορία της Σμιθ.

«Οι Σοβιετικοί δεν θα μπορούσαν να αντέξουν την επιστροφή σε έναν πόλεμο εξοπλισμών. Δημοσιεύοντας αυτά τα γράμματα ήταν μια ευκαιρία να παρουσιάσουν αυτό που έβλεπαν ως αμερικανική προπαγάνδα και ιμπεριαλισμό και να λάβουν οι ίδιοι το ηθικό πλεονέκτημα. Στην σοβιετική αναζήτηση για παγκόσμια ειρήνη, ο εχθρός ήταν μέσα στον Λευκό Οίκο», αναφέρει ο Νιούμαν.

Όταν η Σαμάνθα είδε ότι το γράμμα της δημοσιεύτηκε στην Πράβντα έστειλε αμέσως νέα επιστολή στον Σοβιετικό πρέσβη στις ΗΠΑ και τον ρώτησε για ποιο λόγο ο Αντρόποφ δεν της απάντησε.

«Πιστεύω ότι οι ερωτήσεις μου ήταν καλές και δεν θα έπρεπε να έχει σημασία που είμαι μόνο δέκα χρονών», του έγραψε.

Στις 26 Απριλίου έλαβε την απάντηση που ζητούσε με μια επιστολή από τον ίδιο τον Αντρόποφ να φτάνει στο γραμματοκιβώτιό της.

Η απάντηση του Αντρόποφ και η πρόσκληση

Ο Αντρόποφ με την επιστολή του προσπάθησε να απαντήσει στις ερωτήσεις της Σαμάνθα. Την καθησύχασε ότι στη Σοβιετική Ένωση δεν ήθελαν κανενός είδους πόλεμο. Παραδέχθηκε ότι και στις δύο χώρες υπάρχουν πυρηνικά όπλα – «φοβερά όπλα» , όπως έγραψε- αλλά τόνισε ότι «δεν θέλουμε να χρησιμοποιηθούν».

Μάλιστα, την κάλεσε να επισκεφτεί η ίδια την Σοβιετική Ένωση για να «δείτε μόνη σας πως στη Σοβιετική Ένωση, ο καθένας θέλει την ειρήνη και τη φιλία μεταξύ των λαών». Της πρότεινε μάλιστα να πάει το καλοκαίρι γιατί είναι «η καλύτερη εποχή» και για να μπορέσει να επισκεφτεί την παιδική κατασκήνωση «Άρτεκ» δίπλα στη θάλασσα.

«Αγαπητή Σαμάνθα,

Έλαβα την επιστολή σας, η οποία είναι όπως πολλές άλλες που έχουν φθάσει σε μένα πρόσφατα από τη χώρα σας και από άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο. Μου φαίνεται - και μπορώ να το πω από την επιστολή - ότι είστε θαρραλέο και τίμιο κορίτσι, που μοιάζει με την Μπέκι, την φίλη του Τόμ Σόγιερ στο διάσημο βιβλίο του συμπατριώτη σας, Μαρκ Τουέιν. Αυτό το βιβλίο είναι καλά γνωστό και αγαπημένο στη χώρα μας από όλα τα αγόρια και τα κορίτσια. Γράφετε ότι είστε ανήσυχη για εάν θα υπάρξει ένας πυρηνικός πόλεμος μεταξύ δύο χωρών μας. Και ρωτάτε αν εμείς κάνουμε τίποτα έτσι ώστε ο πόλεμος να μην ξεσπάσει. Η ερώτησή σας είναι η σημαντικότερη που κάθε σκεπτόμενο άτομο μπορεί να θέσει. Θα απαντήσω σοβαρά και ειλικρινά.

Ναι, Σαμάνθα, στη Σοβιετική Ένωση προσπαθούμε να κάνουμε όλα όσα χρειάζονται ώστε να μην υπάρξει πόλεμος στη γη. Αυτό επιθυμεί κάθε Σοβιετικός. Αυτό είναι που ο μεγάλος ιδρυτής του κράτους μας, Βλαντιμίρ Λένιν, μας δίδαξε. Οι σοβιετικοί ξέρουν καλά τι είναι ένας φοβερός πόλεμος. Σαράντα δύο έτη πριν, η Ναζιστική Γερμανία, προσπάθησε να κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο, επιτέθηκε στη χώρα μας, έκαψε και κατέστρεψε πολλές χιλιάδες πόλεις και χωριά μας, σκοτώνοντας εκατομμύρια Σοβιετικούς άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Σε εκείνο τον πόλεμο, ο όποιος τελείωσε με τη νίκη μας, ήμασταν σύμμαχοι με τις Ηνωμένες Πολιτείες: μαζί παλέψαμε για την απελευθέρωση πολλών ανθρώπων από τους ναζιστικούς εισβολείς. Ελπίζω ότι ξέρετε για αυτό από τα μαθήματα ιστορίας σας στο σχολείο. Και σήμερα θέλουμε πάρα πολύ να ζήσουμε εν ειρήνη, να κάνουμε εμπόριο και να συνεργαστούμε με όλους τους γείτονές μας σε αυτή τη γη, με εκείνους που είναι μακριά και εκείνους που είναι κοντά. Και βεβαίως με μια τέτοια μεγάλη χώρα όπως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Στην Αμερική και στη χώρα μας υπάρχουν πυρηνικά όπλα - φοβερά όπλα - που μπορούν να σκοτώσουν εκατομμύρια ανθρώπων σε μια στιγμή. Αλλά δεν θέλουμε να χρησιμοποιηθούν. Για αυτό το λόγο ακριβώς η Σοβιετική Ένωση δήλωσε επισήμως σε όλο τον κόσμο ότι ποτέ δεν θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα πρώτη ενάντια σε οποιαδήποτε χώρα. Γενικά προτείνουμε να διακόψουμε την περαιτέρω παραγωγή τους και να προχωρήσουμε στην κατάργηση όλων των αποθεμάτων στη γη. Φαίνεται ότι αυτή είναι μια ικανοποιητική απάντηση στη δεύτερη ερώτησή σας: "Γιατί εσείς θέλετε τον πόλεμο ενάντια σε ολόκληρο στον κόσμο ή τουλάχιστον τις Ηνωμένες Πολιτείες;". Δεν θέλουμε τίποτα αυτού του είδους. Κανένας στη χώρα - κανένας από τους εργαζομένους μας, αγρότες, συγγραφείς, ούτε γιατροί, ούτε ηλικιωμένοι, ούτε παιδιά, ούτε μέλη της κυβέρνησης- έχουν ανάγκη είτε ένα μεγάλο είτε "μικρό" πόλεμο.

Θέλουμε ειρήνη, αυτό με το οποίο ασχολούμαστε εμείς είναι: να καλλιεργούμε το σιτάρι, να χτίζουμε και να εφευρίσκουμε, να γράφουμε βιβλία και να ταξιδεύουμε στο διάστημα. Θέλουμε την ειρήνη για μας και για όλους τους λαούς του πλανήτη. Για τα παιδιά μας και για σας, Σαμάνθα.

Σας προσκαλώ, εάν οι γονείς σας αφήσουν, να έρθετε στη χώρα μας. Η καλύτερη εποχή είναι αυτό το καλοκαίρι. Θα ανακαλύψετε τη χώρα μας, θα συναντηθείτε με τους συγχρόνους σας, θα επισκεφτείτε την κατασκήνωση των παιδιών "Αρτεκ" στη θάλασσα. Και θα δείτε μόνη σας πως στη Σοβιετική Ένωση, ο καθένας θέλει την ειρήνη και τη φιλία μεταξύ των λαών.

Σας ευχαριστώ για την επιστολή σας. Σας εύχομαι τα καλύτερα στη νέα ζωή σας.

Γ. Αντρόποφ»

Η απάντηση του Αντρόποφ τράβηξε αμέσως τα βλέμματα των μίντια. Η Σαμάνθα εμφανίστηκε σε πολλές εκπομπές της αμερικανικής τηλεόρασης, ακόμα και σε αυτές των διάσημων Τεντ Κόπελ και Τζόνι Κάρσον. Και μετά ήρθε το ταξίδι.

Το ταξίδι

Η Σαμάνθα δεν θα μπορούσε να αρνηθεί την πρόσκληση. Ύστερα από προσεκτικές προετοιμασίες και από τις δύο πλευρές, η Σαμάνθα έφτασε μαζί με τους γονείς της στην Μόσχα με πτήση της Aeroflot στις 7 Ιουλίου. Εκεί την περίμεναν δεκάδες δημοσιογράφοι απ’ όλον τον κόσμο και όπως δήλωσε η ίδια στην συνέχεια με το πού έφτασε στη Μόσχα της φαίνονταν όλα ίδια.

«Όταν έφτασα στο αεροδρόμιο, όλα έμοιαζαν «αμερικάνικα». Δεν ήμουν σίγουρη αν ήμασταν στη Μόσχα ή όχι», δήλωσε αργότερα. Η Σμιθ έγραψε αργότερα στο βιβλίο της ότι στο Λένινγκραντ αυτή και οι γονείς της έμειναν κατάπληκτοι από τη φιλική διάθεση των ανθρώπων. Μιλώντας σε μια συνέντευξη τύπου στη Μόσχα, η Σμιθ δήλωσε ότι οι Ρώσοι ήταν «ακριβώς όπως και εμείς».

Η Σαμάνθα και οι γονείς της έμειναν στη Σοβιετική Ένωση για δύο εβδομάδες ως φιλοξενούμενοι του Αντρόποφ κατά τις οποίες επισκέφτηκαν τη Μόσχα και το Λένινγκραντ, αλλά και την κατασκήνωση Άρτεκ στην πόλη Γούρζουφ στη χερσόνησο της Κριμαίας, όπως της είχε υποσχεθεί ο Αντρόποφ.

Στο Άρτεκ παρόλο που της προσφέρθηκε χωριστό κατάλυμα, η ίδια επέλεξε να μείνει με τα παιδιά. Τοποθετήθηκε σε έναν κοιτώνα μαζί με παιδιά που μιλούσαν αγγλικά, ώστε να μπορεί να επικοινωνήσει. Μένοντας σε έναν κοιτώνα με εννέα άλλα κορίτσια, η Σμιθ πέρασε το χρόνο της κολυμπώντας, μιλώντας, και μαθαίνοντας ρώσικα τραγούδια και χορούς, ενώ έκανε πολλούς φίλους εκεί.

Η κατασκήνωση του Άρτεκ είχε δημιουργηθεί το 1925 φιλοξενώντας αρχικά άρρωστα παιδιά μέχρι να αναρρώσουν. Ωστόσο, με τα χρόνια η κατασκήνωση είχε γίνει ένα πεδίο προπαγάνδας καθώς συχνά φιλοξενούνταν εκεί παιδιά από ξένες χώρες ώστε να προωθείται η εικόνα μιας ουτοπικής Σοβιετικής Ένωσης, γεμάτη χαρούμενα παιδιά όπου δεν υπήρχε καμία σκέψη για πόλεμο. Ο «ρόλος» της συγκεκριμένη κατασκήνωσης δεν ξέφυγε από πολλές αμερικανικές εφημερίδες με μια μάλιστα να χαρακτηρίζει την Σαμάνθα ως «πιόνι στον πόλεμο της προπαγάνδας της Σοβιετικής Ένωσης».

Ωστόσο, η αντίδραση των περισσοτέρων ήταν ενθουσιώδης. Στη Σοβιετική Ένωση, οι δημοσιογράφοι την ακολούθησαν σε κάθε βήμα. Φωτογραφίες και άρθρα δημοσιεύθηκαν από τις κύριες σοβιετικές εφημερίδες και περιοδικά σε όλο το ταξίδι της και η Σμιθ έγινε ευρέως γνωστή.

Πάντως, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της δεν μπόρεσε να συναντήσει ποτέ τον Αντρόποφ, αλλά μπόρεσαν να μιλήσουν στο τηλέφωνο. Ο ίδιος ήταν ήδη σοβαρά άρρωστος όπως αποκαλύφθηκε αργότερα και είχε μπει στο νοσοκομείο λόγω της ηπατικής ανεπάρκειας από την οποία έπασχε. Από εκεί βγήκε ξανά μόνο μετά τον θάνατό του τον Φεβρουάριο του 1984.

Κατά την επιστροφή της στην πατρίδα της στο Μέιν, οι κάτοικοι την υποδέχτηκαν με κόκκινα χαλιά, τριαντάφυλλα και μια λιμουζίνα που την μετέφερε στο σπίτι της. Όλα έδειχναν ότι τα δύο έθνη είχαν έρθει πιο κοντά χάρη σε ένα δεκάχρονο κορίτσι.

Μετά τη Σοβιετική Ένωση

Η Σαμάνθα δεν σταμάτησε εκεί το ρόλο της ως «η πιο μικρή πρεσβευτής των ΗΠΑ». Τον Δεκέμβριο του 1983 πήγε στην Ιαπωνία μαζί με την μητέρα της ως καλεσμένη του πρωθυπουργού Γιασουχίρο Νακασόνε. Εκεί, συμμετείχε στο Διεθνές Συμπόσιο Παιδιών στο Κόμπε και κατά την ομιλία της πρότεινε οι Σοβιετικοί και Αμερικανοί ηγέτες να ανταλλάσσουν τις εγγονές τους για δύο εβδομάδες κάθε έτος, υποστηρίζοντας ότι ένας Πρόεδρος «δεν θα ήθελε να στείλει μια βόμβα σε μια χώρα που θα επισκεπτόταν η εγγονή του». Το ταξίδι της και η πρότασή της ενέπνευσε και άλλα παιδιά να λειτουργήσουν ως πρεσβευτές καλής θέλησης, όπως η εντεκάχρονη Ρωσίδα Κάτια Λίτσεβα, η οποία επισκέφτηκε τις ΗΠΑ το 1986.

Η Σαμάνθα έγραψε με την παρότρυνση και την βοήθεια του ακαδημαϊκού πατέρα της ένα βιβλίο με τίτλο «Ταξίδι στη Σοβιετική Ένωση», όπου περιέγραφε όλη την εμπειρία της από το ταξίδι των δύο εβδομάδων.

Το 1984 παρουσίασε την εκπομπή του Disney Channel, «Samantha Smith Goes To Washington...Campaign '84», όπου με την αρμοδιότητα της «ειδικής ανταποκρίτριας» πήρε συνέντευξη από αρκετούς υποψήφιους για τις προεδρικές εκλογές του 1984, συμπεριλαμβανομένου του Τζορτζ Μακ Γκάβερν και του Τζέσε Τζάκσον. Παράλληλα, συμμετείχε και σε δύο τηλεοπτικές σειρές.

Ο θάνατος

Η φήμη της Σαμάνθα μεγάλωνε και ο κόσμος την έβλεπε με μεγάλη συμπάθεια, παρόλο που υπήρχαν κι αυτοί που συνέχιζαν να την βλέπουν ως «όργανο της σοβιετικής προπαγάνδας» αν και η ίδια ονειρευόταν μόνο έναν κόσμο χωρίς την απειλή του πολέμου. Ωστόσο, η Σαμάνθα δεν μπόρεσε να δει το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.

Τον Αύγουστο του 1985 αυτή και ο πατέρας της επέστρεφαν από το Λονδίνο στο Μέιν μετά τα γυρίσματα της σειράς «Lime Street». Κατά την προσγείωση, το αεροπλάνο παρέκκλινε της πορείας του και συνετρίβη. Όλοι οι επιβαίνοντες – έξι επιβάτες και δύο άτομα πλήρωμα- σκοτώθηκαν ακαριαία. Το κορίτσι που είχε βάλει σκοπό να φέρει την ειρήνη στον κόσμο ήταν πια νεκρό.

Πάρα πολλοί άνθρωποι τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Σοβιετική Ένωση πένθησαν για τον θάνατό της. Στην κηδεία της παραβρέθηκε ο Βλάντιμιρ Κουλάγκιν της Σοβιετικής Πρεσβείας στην Ουάσιγκτον, ωστόσο κανένας εκπρόσωπος της αμερικανικής κυβέρνησης δεν ήταν παρών. Τόσο ο Ρίγκαν όσο και ο νέος πλέον ηγέτης της ΕΣΣΔ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, έστειλαν τα δικά τους συλλυπητήρια μηνύματα στην μητέρα της Σαμάνθα:

«Πρέπει να ξέρεις ότι εκατομμύρια μητέρες, πατεράδες και παιδιά στη Ρωσία μοιράζονται μαζί σου αυτήν την τραγική απώλεια. Το καλύτερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε αυτό που ξεκίνησε με καλή θέληση, φιλία και αγάπη. Η Σαμάνθα έλαμπε σαν μια λαμπρή ηλιαχτίδα σε μια εποχή που οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών μας ήταν συννεφιασμένες», ανέφερε ο Γκορμπατσόφ στην Τζέιν Σμιθ τρεις μήνες πριν συναντηθεί για πρώτη φορά με τον Ρόναλντ Ρίγκαν στην Γενεύη.

Φυσικά, μετά τον τραγικό θάνατο της Σαμάνθα δεν έλειψαν και οι θεωρίες συνωμοσίας. Κάποιοι υποστήριξαν ότι η CIA είχε ρίξει το αεροσκάφος, ενώ άλλοι θεώρησαν ότι το αεροπορικό δυστύχημα οργανώθηκε από την KGB. Οι συνωμοσιολόγοι υποστήριξαν ότι η αυξανόμενη δημοτικότητα της Σμιθ θα μπορούσε να επηρεάσει μερικές σημαντικές πολιτικές ή στρατιωτικές αποφάσεις σε κάθε χώρα και γι’ αυτό κάποιοι την «έβγαλαν από την μέση».

Η έρευνα που ακολούθησε ωστόσο δεν έδειξε κανένα ύποπτο στοιχείο στο δυστύχημα. Στην πραγματικότητα λόγω της κακοκαιρίας που επικρατούσε εκείνη τη νύχτα, της απειρίας των πιλότων κι ενός λάθους στο ραντάρ το αεροσκάφος προσπάθησε να προσγειωθεί 1,6 χιλιόμετρα πιο μακριά από εκεί που βρισκόταν ο διάδρομος με αποτέλεσμα να πέσει πάνω σε δέντρα και οι επιβάτες να σκοτωθούν.

Η Σαμάνθα έζησε λίγο, αλλά επηρέασε πολλούς. Φυσικά, ένας Ψυχρός Πόλεμος θα χρειαζόταν κάτι πολύ περισσότερο για να σταματήσει από ένα δεκάχρονο κορίτσι. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια ακόμα για να συναντηθούν για πρώτη φορά οι ηγέτες των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης, ο Ρίγκαν και ο Γκορμπατσόφ. Ωστόσο, η Σαμάνθα είχε ήδη δείξει ότι οι άνθρωποι των δύο χωρών που βρίσκονται συνεχώς σε έναν ακήρυκτο πόλεμο δεν διέφεραν και τόσο πολύ.

Τόσο η Σοβιετική Ένωση όσο και οι ΗΠΑ δεν την ξέχασαν. Στις ΗΠΑ, η μητέρα της ίδρυσε το ίδρυμα «Σαμάνθα Σμιθ» τον Οκτώβριο του 1985, το οποίο βοηθούσε στις ανταλλαγές σπουδαστών μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης έως το 1995. Η πρώτη Δευτέρα του Ιουνίου κάθε έτους αποτελεί την «ημέρα Σαμάνθα Σμιθ» στην πολιτεία του Μέιν και υπάρχει ένα άγαλμά της κοντά στο Κρατικό Μουσείο του Μέιν στο Αουγκούστα, το οποίο απεικονίζει την Σμιθ να απελευθερώνει ένα περιστέρι, ενώ μία αρκούδα στηρίζεται στα πόδια της (η αρκούδα συμβολίζει τόσο το Μέιν όσο και την Σοβιετική Ένωση).

Η Σοβιετική Ένωση εξέδωσε ένα αναμνηστικό γραμματόσημο με την εμφάνισή της, ενώ έδωσε το όνομά της σε ένα διαμάντι, μια ποικιλία τουλιπών και νταλιών, ένα σκάφος και ένα βουνό. Ο Σοβιετικός αστρονόμος Τσέρνιχ, που ανακάλυψε τον αστεροειδή 3147, τον ονόμασε 3147 Σαμάνθα.

«Η τελευταία σοβιετική γενιά μεγάλωσε με την Σαμάνθα σαν ένα φιλικό πρόσωπο από τις ΗΠΑ, μια φίλη για όλα τα παιδιά της Σοβιετικής Ένωσης. Οι φωτογραφίες της Σαμάνθα με χαρούμενα Σοβιετικά παιδιά προκαλούν συναισθήματα νοσταλγίας, μιας προστατευμένης και χαρούμενης παιδικής ηλικίας που βρίσκεται στον αντίποδα της ανάμνησης της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που ακολούθησε μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης», αναφέρει ο Ματίας Νιούμαν, ο οποίος αναφέρει ότι η ιστορία της Σαμάνθα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ σήμερα καθώς τα παιδιά περνούν μπροστά στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής. «Τα παιδιά μπορούν να γράψουν ιστορία», τονίζει.

ΠΗΓΗ

Τετάρτη 22 Απριλίου 2020

ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ ΦΩΝΩΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ SOCIAL MEDIA

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΥΣΦΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΜΗΔΕΝΙΖΟΥΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΣΥΝΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ...ΜΗΝ ΠΤΟΕΙΣΤΕ ΝΙΚΑΜΕ ΚΑΙ ΒΑΖΟΥΝ ΛΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΥΠΟΧΘΟΝΙΑ...

State-sponsored Internet propaganda

From Wikipedia, the free encyclopedia

Jump to navigation Jump to search

State-sponsored Internet propaganda is a government's use of paid Internet propagandists with the intention of swaying online opinion, undermining dissident communities, or changing the perception of what is the dominant view. It is considered a form of astroturfing.^{[citation needed]}

The following is a list of the known or alleged examples of state-sponsored Internet propaganda:

...
διαβαστε περισσοτερα =>

https://en.wikipedia.org/wiki/State-sponsored_Internet_propaganda

--------------

July 19, 2018

    _______
   |_     _|
     |   |
     |   |
____|   |
|    |   |
|   |   |
\______/      Journalist Nedim Turfent was reporting on a brutal counterterrorism operation in Turkey’s Kurdish region when he published video of soldiers standing over villagers, who were face down with their hands bound. Soon, odd messages seeking Turfent’s whereabouts began appearing on his Facebook page.

Then, Twitter accounts linked to Turkish counterterrorism units joined in, taunting locals with a single question—“Where is Nedim Turfent?”—as soldiers torched and raided more villages.

The threat was clear: Give him up, or you’re the next target.

That was in the spring of 2016. Within days, Turfent was in the military’s hands, and he was eventually charged with membership in a terrorist organization. An anonymous Twitter account capped off the social media manhunt by tweeting a picture of Turfent in custody, handcuffed and haggard. Then soldiers doused the office of his employer, Dicle News Agency, with gasoline and set it ablaze. Turfent remains behind bars.

..----..                   

|       `.                 

`.-____--``                

          ( )              

         .--`\             

        (_   `_-````\      

          (          `.    

         (             \   

          \             \  

            \            `|

              \....       |

                   \_____)

Violent Threats in...

Malta

Tina Urso went to bed on April 21 pleased with the small protest she helped organize in London around the visit of Malta’s prime minister. She wanted to call attention to the country’s unusual practice of selling passports to foreigners and the money laundering it has engendered. By the time she woke up, her Facebook feed was deluged with threats of violence and misogynist insults, including the false charge that she ran an escort service. Researchers concluded the attacks were coordinated through private Facebook groups administered by government employees and officials of Malta’s ruling Labour Party. Participants would eventually publish her parents’ address, as well as her confidential National ID card number. “My Facebook account was flooded with notifications, people sharing everything about me, manipulating photos taken from my profile,” Urso said. “It was just insane what they were able to do in just a few hours.”

Only a few years after Twitter and Facebook were celebrated as the spark for democratic movements worldwide, states and their proxies are hatching new forms of digitally enabled suppression that were unthinkable before the age of the social media giants, according to evidence collected from computer sleuths, researchers and documents across more than a dozen countries.

Combining virtual hate mobs, surveillance, misinformation, anonymous threats, and the invasion of victims’ privacy, states and political parties around the globe have created an increasingly aggressive online playbook that is difficult for the platforms to detect or counter.

Some regimes use techniques like those Russia deployed to influence the 2016 U.S. presidential election, while others are riffing in homegrown ways. And an informal but burgeoning industry of bot brokers and trolls-for-hire has sprung up to assist. The efforts have succeeded in many cases, sending journalists into exile or effectively silencing online expression.

In Venezuela, prospective trolls sign up for Twitter and Instagram accounts at government-sanctioned kiosks in town squares and are rewarded for their participation with access to scarce food coupons, according to Venezuelan researcher Marianne Diaz of the group @DerechosDigitales. A self-described former troll in India says he was given a half-dozen Facebook accounts and eight cell phones after he joined a 300-person team that worked to intimidate opponents of Prime Minister Narendra Modi. And in Ecuador, contracting documents detail government payments to a public relations company that set up and ran a troll farm used to harass political opponents.

Many of those findings are contained in a report released this week by a global group of researchers that uncovered evidence of state-sponsored trolling in seven countries, and Bloomberg reporters documented additional examples in several others. The report is by the Institute for the Future, a non-partisan, foresight research and public policy group based in Palo Alto, California.

“These campaigns can take on the scale and speed of the modern internet,” the report said. “States are using the same tools they once perceived as a threat to deploy information technology as a means for power consolidation and social control, fueling disinformation operations and disseminating government propaganda at a greater scale than ever before.”

Almost two years in the making, the report grew out of an earlier project commissioned by Google but never published. Researchers for the company’s Jigsaw division, its technology incubator, documented vicious harassment campaigns that were intended to appear spontaneous but in fact had links to various governments. These campaigns often operate “under a high degree of centralized coordination and deploy bots and centrally-managed social media accounts designed to overwhelm victims and drown out their dissent,” according to an unpublished copy of the Google report obtained through an outside researcher.

In response to revolutions and social movements launched on Twitter and Facebook, national governments initially censored content, blocked access to social media and used surveillance technology to monitor their citizens. But it turned out to be far more effective to simply inundate the platforms with a torrent of disinformation and anonymized threats—what the researchers dubbed a strategy of “information abundance” made possible by the rapid spread of social media.

Turkey is a prime example, according to Camille Francois, who directed the Jigsaw project as a principal researcher at Google. Since the 2013 protests at Istanbul’s Gezi Park, President Recep Erdogan’s government has used a combination of online and offline repression to turn social media “into a near dead zone for genuine social protest in Turkey,” Francois said. “Five years later, there is very little organically organized activity.”

Social media companies such as Facebook and Twitter are struggling to counter the significant resources and ingenuity that national governments and others are investing to manipulate their platforms. Millions of fake accounts game the companies’ algorithms, manipulating what users see, while technologies such as location spoofing can make centrally controlled accounts appear to be posts by armies of real people.

Twitter reportedly suspended 70 million fake and malicious accounts in May and June. The company says it has taken preventive measures to address trolling and that any form of malicious automation is a violation of Twitter rules. Facebook announced this week that it will begin removing misinformation that serves to incite violence, and a spokesman said it has invested in more effective ways to fight fake accounts. “We enforce these policies whether the responsible party is acting individually, as part of a company, or acting on behalf of a government,” a Facebook spokesman said.

Experts say the companies need to do even more to confront the fact that they’re being used by some of the world’s most repressive regimes.

“People sometimes worry that Azerbaijan will shut down Facebook,” said Katy Pearce, a communications professor at the University of Washington who has studied the platform's use in that country. “Why would it? Facebook is the most effective tool of control the government has.”

https://www.bloomberg.com/features/2018-government-sponsored-cyber-militia-cookbook/

-------------------
Press Freedom

Online Trolls, Bots, Snoopers Imperil Democracy: Report

By James Reinl

Freedom House president Mike Abramowitz warned of online propaganda and disinformation spreading ahead of elections in 24 countries this past year. Credit: Erick Kabendera/IPS

UNITED NATIONS, Nov 5 2019 (IPS) - Using armies of online fans, trolls and, automated ‘bots’, the world’s authoritarians and populists are increasingly using the web to drown out opponents and swing public opinion and elections their way, a new study says.

The Freedom on the Net report, compiled annually by Freedom House, a United States government-funded research group, confirms the fears of many online activists and paints a bleak portrait of how the internet is straining democracies.

The 32-page document, released Tuesday and titled “The Crisis of Social Media” found that more than half of the world’s 3.8 billion web users live in countries that censor the internet and use pro-government trolls to manipulate the online realm.

Freedom House president Mike Abramowitz warned of online propaganda and disinformation spreading ahead of elections in 24 countries this past year. The group assesses web freedom in 65 countries that host 87 percent of the world’s web-users.

“Governments are finding that on social media, propaganda works better than censorship,” Abramowitz said in a statement.

“Authoritarians and populists around the globe are exploiting both human nature and computer algorithms to conquer the ballot box, running roughshod over rules designed to ensure free and fair elections.”

Researchers found that officials had worked with celebrity yes-men, business titans and semi-autonomous “online mobs” to spread clickbait, conspiracy theories and misleading memes from “marginal echo chambers to the political mainstream”.

The report spotlights Brazil, where Jair Bolsonaro’s presidential election win in October 2018 was preceded by misleading news, anti-gay rumours and doctored images being spread by the right-winger’s fans via YouTube and WhatsApp, researchers said.

In Egypt, the government of President Abdel Fattah el-Sisi blocked some 34,000 websites to stifle debates about whether el-Sisi should be allowed to hold power until the end of 2030 ahead of an April referendum, the report said.

Hundreds of thousands of online trolls spread fake news to swing voters behind two main parties in April-May elections in India this year, it added. Meanwhile, Prime Minister Narendra Modi’s “NaMo” app was reportedly relaying users’ data to a private analytics firm.

The world’s two biggest economies — the United States and China — come in for special scrutiny.

In the U.S., much like in the 2016 presidential election that brought Donald Trump to power, online trolls spread “disinformation” during the November 2018 mid-term vote and during the confirmation process for Supreme Court nominee Brett Kavanaugh.

Meanwhile, U.S. immigration officials are increasingly demanding access to the mobile phones and laptops of visitors and snooping on immigrants’ social media feeds, operating with “little oversight or transparency”, the report says.

China remains the “world’s worst abuser of internet freedom” — a title it has held for four consecutive years, and where a phalanx of online commentators known as the 50 Cent Army pushes government messages online.

Beijing clamped down harder on web users ahead of the 30th anniversary of the Tiananmen Square massacre on Apr. 15 and got tighter still in the face of ongoing anti-government protests in Hong Kong, the report says.

Adrian Shahbaz, the group’s research director for technology and democracy, warned that even governments of smaller economies can now afford large-scale “advanced social media surveillance programs”.

Last month, Facebook sued NSO Group, an Israeli surveillance firm, for using the WhatsApp messaging service to hack the phones of some 1,400 dissidents, journalists, diplomats, officials and others for their clients, understood to be governments and spy agencies.

“Once reserved for the world’s most powerful intelligence agencies, big-data spying tools are making their way around the world,” said Shahbaz. “Even in countries with considerable safeguards for fundamental freedoms, there are already reports of abuse.”

Researchers noted that officials in 47 countries, armed with such sophisticated web-snooping tools, had arrested web users between June 2018 and May 2019 for posting political, social or religious messages online.

“The future of internet freedom rests on our ability to fix social media,” said Shahbaz.

“Since these are mainly American platforms, the U.S. must be a leader in promoting transparency and accountability in the digital age. This is the only way to stop the internet from becoming a Trojan horse for tyranny and oppression.”