Κοιτάζοντας τη σημερινή ειδησεογραφία μέσα από την Βουλή, έπεσα πάνω στην ερώτηση την οποία έκανε ο Κυριάκος Βελόπουλος, σχετικά με την Ολλανδική εταιρεία Μπύρας, «Heineken», η οποία στην επίσημη ιστοσελίδα της αναγράφει τα Σκόπια ως «Μακεδονία». Στην ερώτησή του επιπρόσθετα ο Κυριάκος Βελόπουλος αναφέρει ότι σε εξώφυλλο μεγάλης κυκλοφορίας Ολλανδικής εφημερίδας εμφανιζόταν τρούλος εκκλησίας της Σαντορίνης με ... τουρκική σημαία.Το θέμα είχαμε επισημάνει και από την Ελεύθερη Ώρα. Και στην συνέχεια της ερώτησής του ο βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΛΑΟΣ αναρωτιέται εάν θα φταίνε οι Έλληνες μετά, αν προχωρήσουν σε κάποιου είδους «μποϋκοτάζ» έναντι των Ολλανδικών προϊόντων, όπως άλλωστε είχε συμβεί και στο παρελθόν. Και ερωτά τους αρμόδιους υπουργούς εάν γνωρίζουν το τι γίνεται με την συγκεκριμένη εταιρεία αλλά και τις ενέργειες του υπουργείου για την ... διόρθωση του ζητήματος.
Η παραπάνω ερώτηση όμως, μου θύμισε κάτι ακόμη. Ένα άρθρο που είχα διαβάσει πρόσφατα στους New York Times, σχετικά με την οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Αυτό αναφερόταν στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η ... επιχειρηματική ζωή στην χώρα μας. Και πιο συγκεκριμένα στην ιστορία της ζυθοποιίας «Βεργίνα» και του ιδιοκτήτη της κ. Πολιτόπουλου. Ο οποίος επέστρεψε από την Αμερική, προκειμένου να δημιουργήσει στην Θράκη την δική του ζυθοποιία με το όνομα «Ζυθοποιία Μακεδονίας – Θράκης»..
Στο ρεπορτάζ αναφέρεται η επί 12 χρόνια μάχη του κ. Πολιτόπουλου προκειμένου να καταφέρει να αποσπάσει ένα μερίδιο της αγοράς μπύρας από την «Heineken». Σύμφωνα με τα όσα λέει ο ίδιος και τι δεν έχει περάσει. Βανδαλισμοί στο αυτοκίνητό του, απειλητικά τηλεφωνήματα στον ίδιο. Οι έμποροι άρχισαν να επιστρέφουν μαζικά το προϊόν, εκλιπαρώντας τη διεύθυνση της ζυθοποιίας να μην ξαναενοχληθούν από την μπίρα Βεργίνα, γιατί «κινδύνευαν να χάσουν τα σπίτια τους».
Εκπληκτος ο Δ. Πολιτόπουλος διαπίστωσε ότι όσοι χονδρέμποροι δέχθηκαν να διανείμουν τη μπίρα του αντιμετώπισαν τρομακτική πίεση. Όπως ο ίδιος κατήγγειλε σε παλιότερη συνέντευξή του οι ανταγωνιστές του, που διακινούσαν μεγαλύτερο όγκο προϊόντων μέσω των ίδιων χονδρεμπόρων, έκοψαν τις πιστώσεις, τους άφησαν χρηματοδοτικά ακάλυπτους, στην ουσία εκβιάστηκαν να μη διακινήσουν το νέο προϊόν στην αγορά.
Και το χειρότερο, το 1999 είδε το προσωπικό της ζυθοποιίας να παραιτείται ομαδικά, να μένει σχεδόν μόνος και να αντιμετωπίζει ακόμη και νόθευση του προϊόντος. Ταυτόχρονα οι φήμες που διέτρεχαν την αγορά ήθελαν την μπίρα Βεργίνα τουρκικών συμφερόντων στη Θράκη, αλβανικών στην Κέρκυρα και σκοπιανών στη Θεσσαλονίκη. Εξίσου μεγάλο πρόβλημα για τον κ. Πολιτόπουλο ήταν και τα εμπόδια που αντιμετώπισε.
Ποιός ήταν ο μεγάλος ανταγωνιστής του; Η εταιρεία Heineken η οποία ελέγχει την ελληνική αγορά Μπύρας, μέσω της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας η οποία της ανήκει. Και η οποία αποτελεί μία από τις πλέον κερδοφόρες επενδύσεις της σε όλη την Ευρώπη, καθώς οι Έλληνες πληρώνουν την ίδια μπύρα πολύ πιο ακριβά από ό,τι οι Ολλανδοί ή οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι. Συγκεκριμένα, η Heineken ελέγχει αυτή την στιγμή το 72% της αγοράς μπύρας στην χώρα μας, το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό της σε όλο τον κόσμο, μετά την Αίγυπτο όπου ελέγχει το 99%. Η δε τιμή της μπύρας της στην χώρα μας είναι 30% πιο ακριβή από ό,τι στην Ολλανδία και τα «ελληνικά κέρδη» της αποτελούν το 7,1% των εσόδων της εταιρείας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Γιατί να κατηγορήσουμε λοιπόν τους Ολλανδούς; Βρίσκουν και τα κάνουν. Οι Έλληνες στο πλαίσιο της ξενομανίας, συνεχίζουν να στηρίζουν αυτούς οι οποίοι είναι αντίθετοι στα εθνικά τους συμφέροντα και να χαντακώνουν ανθρώπους που έχουν διάθεση να προσφέρουν στην χώρα. Πώς να αλλάξει κάτι, μέσα σε αυτά τα πλαίσια;
Δημήτρης Παπαγεωργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου