“Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις”… το κόμμα ξέρει το συμφέρον μας, ανόητοι. (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ)
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, ότι οι διαφορές του μέσου πολίτη με τους -συνειδητούς- Αριστερούς δεν είναι μόνο Ιδεολογικές, είναι και Ηθικές και Εφαρμοστικές.
Κάνουμε το λάθος, επειδή οι Αριστεροί είναι Έλληνες όπως εμείς, να τους κρίνουμε με τα δικά μας κριτήρια.
Μέγα λάθος, ο Μαρξιστής δεν έχει την αστική ηθική τη δικής μας, δεν λειτουργεί με τους αστικούς πολιτικούς κανόνες.
Λειτουργεί με τους συνωμοτικούς κανόνες του επαναστάτη, ο οποίος δεν έχει καμία ηθική αναστολή προκειμένου να επιτύχει τους στόχους του.
ΛΑΘΟΣ! ΟΙ ΜΑΡΞΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΤΣΑΜΠΑΣΗΔΕΣ - ΚΑΤΣΙΑΠΛΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΙΑΣΜΑΤΑ.
ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΛΕΠΡΑΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΜΑΡΞ.
Καλλιόπη Σουφλή
Πριν από μερικές μέρες είχα γράψει ένα κομμάτι εξηγώντας γιατί τα πραγματικά Αριστερά κόμματα, εξ ορισμού δεν μπορούν να είναι Δημοκρατικά. Έρχονται λοιπόν τώρα μόνα τους να επιβεβαιώσουν τα λεγόμενα μου… Η Αριστερά εσκεμμένα εμφανίζει τη Λαοκρατία ως Δημοκρατία και το Δίκιο του Εργάτη ως πιο ισχυρό από οποιονδήποτε νόμο ή το ίδιο το Σύνταγμα, γιατί αυτές είναι οι πραγματικές θέσεις της. Όχι η πίστη στην Δημοκρατία.
Σχολιάζει ο Γιώργος Αναγνωστόπουλος
Τίποτε το καινούργιο βέβαια, έτσι αρχίζουν όλα τα «Γιαλαντζί» Δημοκρατικά κόμματα (από Αριστερά έως και Δεξιά) που στοχεύουν να ανατρέψουν κάποια στιγμή την πραγματική Δημοκρατία (έτσι ανέβηκαν στην εξουσία και οι Ναζί και οι Φασίστες). Επικαλούνται τον Λαό και την ψήφο του, ως υπέρτατη εξουσιοδότηση για να καταλύσουν την Δημοκρατία, όταν αυτή γίνεται εμπόδιο στην ασυδοσία τους.
Το υπέρτατο όπλο της Δημοκρατίας είναι το Σύνταγμα, που θεσπίζει προς μεγάλη στενοχώρια των Αριστερών κομμάτων, τη διάκριση των εξουσιών ως εγγυητή και ρυθμιστή του πολιτεύματος.
Αυτή λοιπόν η διάκριση των εξουσιών είναι που μισούν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στην πραγματική Δημοκρατία οι Αριστεροί, γιατί κάθε φορά ένας από τους θεσμούς αυτούς έρχεται και ανατρέπει τα άνομα σχέδια τους να εγκαθιδρύσουν κάποια στιγμή, τη Λαϊκή Δικτατορία που ονειρεύονται.
Προσπάθησαν με κάθε τρόπο να αλώσουν τη Δικαιοσύνη, σχεδόν τα κατάφεραν με τον Άρειο Πάγο, ήταν λιγότερο αποτελεσματικοί με το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Στην Αριστερή λογική δεν είναι αποδεκτό ότι πολιτικές / νομικίστικες κυβερνητικές αποφάσεις μπορούν να ανατραπούν από τα Δικαστήρια, οπότε θέλουν να παρουσιάσουν τα Δικαστήρια και τους Δικαστές ως τους βιαστές της λαϊκής θέλησης και να τους απαξιώσουν στα μάτια του κόσμου.
Το επιχείρημα τους είναι, ότι ο λαός τους ψήφισε για το πολιτικό τους πρόγραμμα και τις πολιτικές τους θέσεις, άρα εκφράζουν την λαϊκή βούληση. Θυμίζει κάτι σε σχέση με τα γεγονότα των τελευταίων 24ώρων;
Βεβαίως, παριστάνουν ότι δεν είναι αλήθεια πως ήρθαν στην εξουσία μόνο και μόνο γιατί έπεισαν τον ελληνικό λαό, ότι αυτοί ήταν σε θέση να κάνουν καλύτερες διαπραγματεύσεις με τους Δανειστές και ότι θα καταργούσαν και θα έσκιζαν τα τρισκατάρατα μνημόνια και όχι γιατί η πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού έγινε αριστερή εν μια νυκτί.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, ότι οι διαφορές του μέσου πολίτη με τους -συνειδητούς- Αριστερούς δεν είναι μόνο Ιδεολογικές, είναι και Ηθικές και Εφαρμοστικές. Κάνουμε το λάθος, επειδή οι Αριστεροί είναι Έλληνες όπως εμείς, να τους κρίνουμε με τα δικά μας κριτήρια.
Μέγα λάθος, ο Μαρξιστής δεν έχει την αστική ηθική τη δικής μας, δεν λειτουργεί με τους αστικούς πολιτικούς κανόνες.
Λειτουργεί με τους συνωμοτικούς κανόνες του επαναστάτη, ο οποίος δεν έχει καμία ηθική αναστολή προκειμένου να επιτύχει τους στόχους του.
Ο Μαρξιστής απορρίπτει όλα όσα πιστεύει ο μέσος Έλληνας.
Πέραν της Δημοκρατίας, απορρίπτει την Εθνική συνείδηση και στη θέση της επιλέγει τον Διεθνισμό, απορρίπτει την Εθνική πολιτική προκειμένου να εφαρμόσει μία Κρατική πολιτική που έχει σαν βάση την πάλη των τάξεων, απορρίπτει ένα νομικό σύστημα που στέκεται αντιμέτωπο με το Κόμμα για να προστατέψει τον πολίτη, απορρίπτει τον πολίτη και επιλέγει τον λαό…
Δηλαδή, είναι φορέας της πεποίθησης ότι τα ατομικά δικαιώματα που είναι το θεμέλιο της Δημοκρατίας πρέπει να θυσιάζονται έναντι ενός αορίστου συλλογικού συμφέροντος, το οποίο μόνο το κόμμα είναι σε θέση να προσδιορίσει.
Επίσης, απορρίπτει την Ιστορία μας και στην θέση της βάζει μία ιστορία διαμορφωμένη μέσα από την Μαρξιστική λογική (ο συνωστισμός στο λιμάνι της Σμύρνης π.χ.), απορρίπτει την γνωσιακή παιδεία έναντι της πολιτικής διαμόρφωσης.
Εν κατακλείδι, η Αστική Δημοκρατία και η Αριστερά είναι τόσο συμβατά όσο το Νερό και το Λάδι.
Ο δε σεβασμός της Αριστεράς προς το Σύνταγμα και τους Νόμους υπόκειται… στους ίδιους περιορισμούς.
Κύριοι – και κυρίες – μην κοροϊδευόμαστε, η Αριστερά πρέπει να θεωρείται πως συνωμοτεί μονίμως για το πως θα ανατρέψει την Αστική Δημοκρατία, διότι εάν δεν το κάνει αυτό, τότε δεν έχει λόγο ύπαρξης ως Αριστερά. Εάν έχετε αμφιβολίες και με θεωρείται υπερβολικό, δεν έχετε παρά να διαβάσετε τα καταστατικά των κομμάτων τους.
Και για τους αριστερούς που αρέσκονται σε φθηνές εξυπνάδες και ακκισμούς στα πλατό των τηλεοπτικών καναλιών (που από την άλλη θέλουν να κλείσουν),στον ισχυρισμό ότι κινδυνεύουν να συλληφθούν εξ αιτίας των λεγομένων… του κ. Άδωνι Γεωργιάδη, θα τους απαντήσω ευθέως.
Είναι τυχεροί, διότι στη Δημοκρατία ΔΕΝ κινδυνεύουν να συλληφθούν, έστω κι αν απεργάζονται την κατάλυση της, εν αντιθέσει με το πολίτευμα που ευαγγελίζονται, το οποίο δεν ανέχεται την άλλη άποψη και σε στέλνει… στα γκούλαγκ σε χρόνο μηδέν…
Πηγή
Αναδημοσιευση απο εδώ
