Ο μύθος του χρυσόμαλλου δέρατος και τα πρόσφατα ευρήματα...!!

Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι η αργοναυτική εκστρατεία είναι ένα πραγματικό γεγονός της απώτατης αρχαιότητας. Με την πάροδο του χρόνου μυθοποιήθηκε, υποστηρίζουν, από τους ίδιους του Έλληνες.

Το μυθικό ταξίδι των αργοναυτών στην αρχαία Κολχίδα και το ‘χρυσόμαλλο δέρας’, βρίσκεται στη σκέψη κάθε γεωργιανού αρχαιολόγου όταν προγραμματίζει αρχαιολογική ανασκαφή.Ένα γεωργιανό δημοσίευμα αναφέρεται στον «Χρυσό της Αρχαίας Κολχίδας» και στα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν το 1974, στη διάρκεια οδικών έργων στην περιοχή του Βατούμ. Το δημοσίευμα αναφέρεται σε είκοσι έξι χρυσά αριστουργήματα της αρχαίας τέχνης.Το συνολικό βάρος των χρυσών ευρημάτων ήταν 1440 γραμμάρια. Εντύπωση προκάλεσε η τεχνική ενός περιδέραιου καθώς και η κατασκευή ενός κυκλικού τεράστιου δίσκου, βάρους 400 γραμμαρίων χρυσού, με ανάγλυφη παράσταση ενός νέου άνδρα με κράνος. Τα άλλα χρυσά ευρήματα είναι σκουλαρίκια, μενταγιόν και πιάτα με ανάγλυφες παραστάσεις από τη μυθολογία.

Τα ευρήματα χαρακτηρίστηκαν ως ανεκτίμητα μνημεία της παγκόσμιας ιστορίας, ως έργα υψηλής τεχνικής και συγχρόνως αναζωπύρωσαν το ενδιαφέρον στην αναφορά του αρχαίου ελληνικού μύθου.Σύμφωνα με τους ειδικούς, ακόμη δεν έγινε επιστημονική αξιολόγηση των ευρεθέντων χρυσών κοσμημάτων, αλλά διαπιστώθηκε ότι ανήκουν στην προϊστορική εποχή, στην οποία εποχή προσδίδουν, τώρα, μια πολιτιστική λάμψη που, πραγματικά, αγνοούσαν.

Ο προϊστάμενος του αρχαιολογικού μουσείου της Κολχίδας, διδάκτωρ της Ιστορικής Επιστήμης , Τ. Mikeladze δήλωσε πως εκπλάγηκε από τα ευρήματα αυτά, τα οποία είναι αριστουργήματα της αρχαίας τέχνης και η οποία υπήρχε στην αρχαία Κολχίδα.

Ο Mikeladze θα επισημάνει πως και το 1961 σε μια αρχαιολογική ανασκαφή από την αρχαιολόγο Nina Vissarionovna Khoshtaria κοντά στην τοποθεσία Wani, στην Κολχίδα ανακαλύφθηκε αρχαίος τάφος με χρυσά αντικείμενα που χρονολογήθηκαν περί το 1.000 π.Χ.

Οι συνεχείς ανακαλύψεις χρυσών αντικειμένων της προϊστορικής εποχής, θα τονίσει ο γεωργιανός επιστήμονας, ενισχύουν την άποψη της πραγματικότητας του ελληνικού μύθου για το χρυσόμαλλο δέρας.

Ενισχύεται, επίσης, η θέση πως στην περιοχής της Κολχίδας υπήρξε κάποτε ένα ισχυρό και πλούσιο βασίλειο.

Το εντυπωσιακό των ευρημάτων, είναι ότι η κατασκευή τους, προϋποθέτει υψηλή γνώση της τεχνικής επεξεργασίας του χρυσού, που δίνει, αυτόματα, ερείσματα ύπαρξης υψηλού προϊστορικού πολιτισμού. Οι ντόπιοι καλλιτέχνες, θα προσθέσει ο Mikeladze, είναι σαφώς επηρεασμένοι από την Ανατολή αλλά κυρίως ακολουθούν την παράδοση της αρχαίας ελληνικής τεχνοτροπίας.

Ο διευθυντής του αρχαιολογικού μουσείου της Κολχίδας, συνδυάζει και αρχαία υπολείμματα ενός κάστρου με την αρχαία Κολχίδα. Τα τείχη του κάστρου διατηρούνται μέχρι σήμερα και είναι, το κάστρο αυτό, παλαιότερο των δύο χιλιάδων ετών. Αναφέρεται μάλιστα, όπως λέει ο Mikeladze, από τον Αρριανό, από τον Πλίνιο καθώς και από βυζαντινούς συγγραφείς.

Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος

πηγη

ΤΙ ΕΚΡΥΒΕ ΤΟ ΥΠΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ?

ΣΠΑΝΙΟΤΑΤΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ!!!

Μπροστά σε μία από τις σπουδαιότερες ανακαλύψεις που έρχονται στο φως χάρη στο μετρό βρίσκονται οι αρχαιολόγοι και όλοι όσοι εμπλέκονται με την κατασκευή του υπόγειου μέσου σε σταθερή τροχιά της Θεσσαλονίκης!

Συγκεκριμένα, όπως όλα δείχνουν, στην περιοχή του «Makro» αποκαλύφθηκε ένα από τα 26 πολίσματα (κωμοπόλεις) που υπήρχαν γύρω από το Θερμαϊκό, τα οποία στη συνέχεια, επί βασιλιά Κάσσανδρου, αποτέλεσαν τη Θεσσαλονίκη!


Στην περιοχή ξεκίνησαν πριν από λίγους μήνες εργασίες για την κατασκευή του αμαξοστασίου. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που διέθετε η «Αττικό Μετρό ΑΕ», δεν αναμένονταν αρχαιολογικά ευρήματα εκεί. Ωστόσο, με το που ξεκίνησαν οι εργασίες, άρχισαν να έρχονται στο φως ευρήματα.

Έκπληκτοι εργάτες και αρχαιολόγοι είδαν να αποκαλύπτονται, σε πολύ μικρό βάθος, τα ίχνη μιας ολόκληρης πόλης. Μάλιστα, τα νομίσματα που έρχονται στο φως, τα οποία είναι της κλασικής περιόδου, ενώ βρέθηκαν και τέσσερα ασημένια νομίσματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δείχνουν ότι κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για ένα πόλισμα…

Το 315 π.Χ.

Όλα όσα αφορούν τη δημιουργία της Θεσσαλονίκης συμβαίνουν πριν από… 2.327 χρόνια! Το 315 π.Χ., ο βασιλιάς της Μακεδονίας Κάσσανδρος συνοικεί 26 διάσπαρτους παράλιους και μεσόγειους οικισμούς, τα πολίσματα, και δίνει στη νέα πόλη το όνομα της γυναίκας του Θεσσαλονίκης, αδελφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Λόγω της γεωπολιτικής της θέσης, η πόλη άρχισε να αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς και σταδιακά διαμορφώθηκε σε εμπορικό και αργότερα πολιτιστικό πόλο της Ελληνιστικής περιόδου. Στην Ελληνιστική Περίοδο, εξάλλου, εγκαθίστανται και οι πρώτοι Ιουδαίοι και εισάγονται νέες θρησκείες και έθιμα, κυρίως από την Αίγυπτο.

Μακεδονικοί τάφοι

Στην περιοχή, άλλωστε, βρίσκονται και μακεδονικοί τάφοι, οι οποίοι σήμερα έχουν αρχίσει να συνδέονται με το πόλισμα που έρχεται κάθε μέρα στο φως. Μάλιστα, σε απόσταση αναπνοής από το χώρο όπου γίνεται σήμερα η ανασκαφή, βρίσκεται το αρχαιότερο και πλέον εντυπωσιακό δείγμα μακεδονικού τάφου της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για το μακεδονικό τάφο του Φοίνικα, όπου υπάρχουν επίσης ευρήματα και από τους τάφους της ευρύτερης περιοχής που έχουν ανακαλυφθεί κατά τη διάρκεια ανασκαφών που έγιναν τα τελευταία χρόνια.

Ο μακεδονικός τάφος του Φοίνικα ανακαλύφθηκε την άνοιξη του 1987, στην πίσω πλευρά του νοσοκομείου «Άγιος Παύλος». Πρόκειται για ένα μνημείο του 4ου αιώνα π.Χ., το οποίο αποτελεί το αρχαιότερο και εντυπωσιακότερο δείγμα μακεδονικού τάφου στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, όπου ο δωρικός ρυθμός βρίσκει την πληρέστερη έκφρασή του. Ο τάφος, που βρέθηκε συλημένος, φέρεται να κατασκευάστηκε για να δεχτεί έναν επιφανή νεκρό, πιθανότατα στέλεχος του μακεδονικού στρατού, και τη σύζυγό του.

Ο Στράβωνας

Στα πολίσματα τα οποία αποτέλεσαν τη Θεσσαλονίκη αναφέρεται και ο μεγαλύτερος γεωγράφος της αρχαιότητας, ο Στράβωνας, που έζησε από το 67 π.Χ. έως το 23 μ.Χ., στο περίφημο έργο του «Γεωγραφικά».

«[Ο Κάσσανδρος] Επωνόμασε δε την πόλιν από της εαυτού γυναικός Θεσσαλονίκης, Φιλίππου δε του Αμύντου θυγατρός, καθελών τα εν τη Κρουσίδι πολίσματα και τα εν τω Θερμαίω κόλπω περί εξ και είκοσι και συνοικίσας εις εν· η δε μητρόπολις της νυν Μακεδονίας εστί. Των δε συνοικισθεισών ην Απολλωνία και Χαλάστρα και Θέρμα και Γαρησκός και Αίνεια και Κισσός[...]». Στράβωνος «Γεωγραφικά» 7a.1.21.5-17.

«Κρουσίς ή Κροσσαίη» (στον Ηρόδοτο, βιβλίο 7ο) είναι η περιοχή της δυτικής Χαλκιδικής, ενώ τα «πολίσματα περί τον Θερμαίο κόλπο» είναι στη Μυγδονία, μεταξύ Αίνειας και Χαλάστρας. Το κείμενο του Ηροδότου: «[Ο Ξέρξης] Παραλαμβάνων στρατιήν και εκ των προσεχέων πολίων τη Παλλήνη, ομουρεουσέων δε τω Θερμαίω κόλπω, τήσι ουνόματα εστί τάδε, Λίπαξος Κώμβρεια Αίσα Γίγωνος Κάμψα Σμίλα Αίνεια· η δε τουτέων χώρη Κροσσαίη έτι και ες τόδε καλέεται. από δε Αινείης, ες την ετελεύτων καταλέγων τας πόλις, από ταύτης ήδη ες αυτόν τε τον Θερμαίον κόλπον εγίνετο τω ναυτικώ στρατώ ο πλόος και γην την Μυγδονίην, πλέων δε απίκετο ες τε την προειρημένην Θέρμην και Σίνδον τε πόλιν και Χαλέστρην επί τον Αξιον ποταμόν, ος ουρίζει χώρην την Μυγδονίην τε και Βοττιαιίδα».

Οπως επισημαίνει ο ιστορικός και συγγραφέας Πάνος Θεοδωρίδης, «οι πόλεις που αναφέρει ο Στράβωνας είναι Απολλωνία, Χαλάστρα, Θέρμα, Γαρησκός, Αίνεια, Κισσός. Η Κρουσίδα κατά Ηρόδοτο είχε πόλεις την Λίπαξο, την Κώμβρεια, την Αίσα, τη Γίγωνο, την Κάμψα, τη Σμίλα και την Αίνεια. Άρα, στις 6 του Στράβωνα, μνημονεύονται άλλες 5 (και η Αίνεια). Στα 11 πολίσματα, πρέπει να προσθέσουμε την Σίνδο, αφού η Χαλάστρα και η Θέρμη αναφέρονται πάλι. Άρα από τις δύο πηγές έχουμε 12 πολίσματα από τα 26. Ωστόσο μαρτυρούνται και άλλες κώμες και πολίσματα από άλλες πηγές στις περιοχές γύρω από τον Θερμαϊκό και στη μεσόγεια Κρουσίδα που ανεβάζουν τους οικισμούς στον αριθμό που μνημονεύει ο Στράβωνας».

Το μυστικό της βασιλοκόρης…

Ο τάφος της μπορεί να ήρθε στο φως, λόγω μετρό, και να ανοίχθηκε. Το μυστικό της όμως παραμένει… Ο λόγος για τη νεκρή που θάφτηκε σε τάφο, ο οποίος αποκαλύφθηκε πριν από λίγα χρόνια στο εργοτάξιο του σταθμού «Πανεπιστήμιο», όπου βρέθηκαν οκτώ χρυσά στεφάνια. Ανήκε σε ένα 15χρονο κορίτσι, το οποίο ήταν στολισμένο από την κορυφή μέχρι τα νύχια με χρυσά κοσμήματα. Στεφάνια, κοσμήματα, αλλά και όλα τα σκεύη που υπήρχαν στον τάφο απομακρύνθηκαν και φυλάσσονται σε ασφαλές σημείο. Ωστόσο, μέχρι σήμερα, η ταυτότητα της νεκρής παραμένει άγνωστη. Θεωρείται όμως απολύτως σίγουρο ότι πρόκειται για ένα κορίτσι που ανήκε σε κάποια εξαιρετικά σπουδαία οικογένεια. Ενδεχομένως να πρόκειται για κάποια βασιλοκόρη. Όσοι υποστηρίζουν τη θεωρία, τη βασίζουν στο γεγονός ότι σε κανέναν τάφο από όσους ήρθαν μέχρι σήμερα στο φως, συμπεριλαμβανομένου και του βασιλικού τάφου του Φιλίππου, δεν υπήρχε τόσο μεγάλος αριθμός στεφανιών.

taxalia

 

http://ieroslochos.blogspot.gr/2012/07/blog-post_7717.html