Μια επική έρευνα για μια δολοφονία γυναίκας μοντέλου που διήρκεσε δύο χρόνια, έχει επιτέλους τελειώσει. Η υπόθεση έγινε απίθανη εκπληκτικη, όταν κατέστη σαφές ότι είχε εμπλακεί κανιβαλισμός. Όλα συνέβησαν στο γραφικό κολπίσκο Big κοντά το χωριό της Ulyanovka στην περιφέρεια του Λένινγκραντ, όπου μια ομάδα μοντέλων έφθασε για μια φωτογράφηση.
Η 25χρονη Άννα και η 24χρονη Regina μετά την αποχώρηση των φίλων τους έμειναν στο κολπίσκο να κολυμπήσουν και να κάνουν ηλιοθεραπεία. Κάποια στιγμή, η λιγότερο πεπειραμένη στο μόντελινγκ Άννα αισθητά ζηλιάρης της επιτυχούς φίλη της και σε ενα ξέσπασμα της οργής ξεκίνησε να στραγγαλίζει τη ''φίλη'' της ώσπου τελικά την έπνιξε.
Μια μέρα νωρίτερα η Regina ειχε πουλήσει στην Άννα μια αρθρωση με μια κρυφή λεπίδα. Όπως αποδείχθηκε, η πώληση στράφηκε εναντίον της(Regina) επειδή αυτό το αυτοσχέδιο μαχαίρι χρησιμοποιήθηκε από την Άννα για να προκαλέσει πολλά θανατηφόρα τραύματα στη Regina. Στη συνέχεια, μετά που τράβηξε το σώμα της νεκρής έξω από το νερό,η Άννα έκοψε ένα κομμάτι της σάρκας από το μηρό του Regina και το έφαγε.!!!
Μετά η Άννα τύλιξε το σώμα της νεκρής σε μια πλαστική σακούλα και, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, πήγε να επισκεφθεί έναν φίλο που ζούσε κοντά και του ζήτησε για να τη βοηθήσει στην απόκρυψη του εγκλήματος.
Ευτυχώς, ο φίλος της ήταν αρκετά έξυπνος για να καλέσει αμέσως την αστυνομία. Όταν ένας αξιωματικός της αστυνομίας μεταμφιεσμένος ως εργάτης προσελήφθει για να μεταφέρει το νεκρό σώμα είδε το πτώμα, η Άννα συνελήφθει πάραυτα.
Γενικά, ήταν μια σαφής περίπτωση φόνου εκ προμελέτης, το πρώτο μέρος του άρθρου 105 του ποινικού κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, με έξι έως 15 έτη φυλάκιση. Αν το Δικαστήριο έδειχνε προσοχή στο γεγονός του κανιβαλισμού, αυτό θα ταίριαζε απόλυτα σύμφωνα με το δεύτερο μέρος του ίδιου άρθρου, "χρήση οργάνων και ιστών του θύματος."
Η νομοθεσία αφορά κατά κύριο λόγο περιπτώσεις για "μαύρη" μεταμόσχευση, στο πνεύμα των ''αγωνιστών'' του Κοσσυφοπεδίου που αφαιρούσαν όργανα από συληφθέντες Σέρβους για να πουλήσουν σε πλούσιους πελάτες. Όμως, κατ ' αρχήν, η έννοια θα αρκεί για να έχει ο δολοφόνος την ευθύνη για τα μέρη του σώματος του θύματος που έφαγε, δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμία ειδική διάταξη για κανιβαλισμό στον ρωσικό ποινικού κώδικα.
Ωστόσο, κανιβαλισμός δεν είναι συνηθισμένος σε πολιτισμένες χώρες. Ως εκ τούτου, η έρευνα ανέπτυξε ενδιαφέρον για τους λόγους της άγριας δολοφονίας. Το βασικό κίνητρο, «φθόνος»,τον οποίο ο δολοφόνος έδειξε, δεν εξηγούσε την πράξη του κανιβαλισμού.
Αρκετά προβλέψιμα, το συλληφθέν κορίτσι στάλθηκε για μια ψυχιατρική αξιολόγηση. Η αξιολόγηση, όπως οι υπάλληλοι επιβολής του νόμου αναμέναν, υπόδειξε ότι ο δολοφόνος υπέφερε μια σειρά από σοβαρές ψυχικές νόσους, κυρίως παρανοϊκή σχιζοφρένεια.
Ο όρος "σχιζοφρένεια" κυριολεκτικά σημαίνει "πολλά μυαλά." Κατά το Μεσαίωνα, θεωρήθηκε ότι αυτός ο όρος συνεπάγεται ότι η ανθρώπινη ψυχή είχε εισβάλει κάποια δαιμονική παρουσία που υπαγόρευε στο θύμα τη βούλησή της.
Η σύγχρονη ιατρική, φυσικά, δεν πιστεύει στο μυστικισμό, αλλά παραδέχεται ότι οι ασθενείς με σχιζοφρένεια ακούνε συχνά «φωνές», ωθώντας τους σε κάποια καταστροφική δράση. Συχνά, οι φωνές τους ωθούν προς την αυτοκτονία, και μερικές φορές ακόμη και σε δολοφονία.Η Επιστήμη εξηγεί την προέλευση αυτών των «φωνών» από τις δραστηριότητες του ασθενή εγκεφάλου.
«Παράνοια» είναι ένας όρος που σημαίνει, κατά πρώτο λόγο, παθολογική υποψία. Αυτό είναι σαφώς το τι συνέβη κατά τη διάρκεια της τραγωδίας στο το Big Creek, όταν Anya άρχισε να υποψιάζεται την επιτυχέστερη φίλη της για κάτι κακό.
Μετά την ψυχιατρική αξιολόγηση η νεαρή κανίβαλος εστάλη σε εξειδικευμένο ψυχιατρικό νοσοκομείο αντί για τη φυλακή. Πέρασε ήδη πάνω από 18 μήνες εκεί αναμένοντας τα αποτελέσματα της αξιολόγησης.
Με αυτή την έννοια, είναι δύσκολο να πω ποια τιμωρία είναι ακόμη χειρότερα, η πραγματική φυλακή ή ψυχιατρική εγκατάσταση. Ουσιαστικά, είναι επίσης μια φυλακή που αποδεικνύεται για να είναι "απεριόριστη". Μετά από όλα, για όσο διάστημα οι ασθενείς παρουσιάζουν κίνδυνο για την κοινωνία πρέπει να μένουν σε ένα εξειδικευμένο νοσοκομείο και να αντιμετωπίζονται έως ότου θεραπευτούν.
Ωστόσο, η σχιζοφρένεια, εξ ορισμού, είναι μια ανίατη ασθένεια. Αν και, φυσικά, μπορεί να υπάρξει μια "ύφεση" ή προσωρινή αποκατάσταση. Αλλά ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι η Άννα δεν είχε εν λόγω ''ύφεση'' πριν από τη στυγνή δολοφονία της φίλης;
Εν ολίγοις, το μέλλον της γυναίκας τώρα βασίζεται αποκλειστικά και μόνο υποκειμενικά στα συμπεράσματα της ψυχιατρικής επιτροπής. Αυτή μπορεί να απελευθερωθεί σε μερικά έτη ή μπορεί να μείνει στο Ίδρυμα για όλη της τη ζωή.
Εν πάση περιπτώσει, αυτή δεν θα πρέπει να τρώει τους φίλους της στο εγγύς μέλλον.
Yuri Nosovsky
